شناسایی و اولویت بندی ریسک ها در آب شیرین کن های رطوبت زن-رطوبت زدا (HDH) با رویکرد دیمتل

با توجه به کمبود منابع آب شیرین در ایران و بسیاری از مناطق جهان، نیاز به تامین منابع آب شرب با استفاده از فرآیندهای شیرین سازی روبه افزایش است و این در حالی است که تمام فرآیندهای شیرین سازی به میزان قابل توجهی انرژی و منابع مالی نیاز دارند. از این رو بررسی اقتصادی فرآیندهای شیرین سازی آب، به منظور انتخاب بهینه روش شیرین سازی بسیار مورد توجه قرار می گیرد. شناسایی و ارزیابی ریسک های مربوط به هر یک از فرآیندها، کمکی بزرگ برای ارزیابی اقتصادی پروژه ها می باشد.در این تحقیق در ابتدا با کمک روش دلفی، ریسک های دارای اهمیت در مراحل احداث و بهره برداری آب شیرین کن های رطوبت زن-رطوبت زدا از میان ۳۵ ریسک شناسایی شده است. پس از آن با استفاده از روش دیمتل که یکی از روش های تصمیم گیری بر اساس مقایسات زوجی است، به اولویت بندی ریسک ها براساس میزان اثرگذاری و اثرپذیری پرداخته شده است. تعداد ۱۳ ریسک در حوزه های فنی، اقتصادی و پشتیبانی، اجرایی، سیاسی و زیست محیطی شناسایی شده اند. می توان ادعا کرد که عوامل انتخاب تکنولوژی نامناسب ساخت، تغییرات قیمت و ایجاد تورم، تامین انرژی مورد نیاز، طراحی نامناسب سیستم دفع و عدم دفع صحیح پساب و پسماند و بلوغ فناوری در مقیاس بزرگ عوامل اصلی ریسک در این نوع از آب شیرین کن ها می باشند. نتایج نشان می دهند که مکان یابی احداث این دسته از آب شیرین کن ها نیازمند بررسی دقیق تفاوت دمایی و میزان شدت سرما و گرما می باشد. همچنین، می توان نتیجه گرفت که این فرآیند شیرین سازی، نیازمند مطالعات بیشتر برای کاربردی کردن آن در مقیاس های بزرگ و صنعتی می باشد.