بررسی احیاء گونه های درختی مناطق خشک جنوب استان سیستان و بلوچستان با استفاده از آبیاری تکمیلی و شیوه های ذخیره نزولات
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,512
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
DESERT01_269
تاریخ نمایه سازی: 30 مرداد 1391
چکیده مقاله:
برای تعیین مناسبترین روش ذخیره نزولات و میزان آبیاری تکمیلی روی رشد و استقرار سه گونه درختی، مناطق خشک جنوب استان سیستان و بلوچستان، طرحی تحقیقاتی در منطقه دشتیاری چابهار به اجرا درآمد. این آزمایش بصورت طرح آماری کرت های خرد شده (split-plot) درقالب بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار طی پنج سال روی سه گونه شامل چش یا کرت (Acacia nilotica) ، کهور ایرانی (Prosopis cineraria) و کنار (Ziziphus spina-christi ) به اجرا درآمد. صفات مورد بررسی شامل درصد زنده مانی، قطر ساقه در ارتفاع 25 سانتی متری، ارتفاع ساقه، طول تاج نهال ، ارتفاع نهال، قطر متوسط تاج پوشش و رشد متوسط جوانه های سالیانه بودند. نتایج آزمایش نشان داد مناسبترین گونه برای استقرار در منطقه دشتیاری چابهار، در درجه اول گونه چش (کرت) بود. زیرا درصد زنده مانی و استقرار آن از سایر گونه ها بالاتر بود. در مرحله بعدی گونه کهور محلی نیز از شرایط مناسبی در طرح برخوردار بود و توانست در بسیاری از تیمارها بالاتر از 50% استقرار یابد و توانایی رشد و گسترش در شرایط منطقه دشتیاری را داشت. از نظر تاثیر روی صفات رویشی و استقرار گونه ها روش ذخیره نزولات به شیوه بند خاکی موثر تر از شیوه تورکینست بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی اکبر عامری
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
هاشم کنشلو
موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :