بررسی اثرات اجتماعی – فرهنگی گردشگری زیارت ( نمونه موردی: آرامگاه شاهچراغ شیراز)

از آن جا که گردشگری به عنوان یکی از نیاز های جسمی، روحی و فطری انسان ها در بسیاری از جنبه های حیاتی وی نقش موثری ایفا می کند در تمام مکاتب الهی به ویژه دین کامل اسلام مورد توجه قرار گرفته است. اسلام یک روش زندگی است، و نه صرفا یکی از ادیان. در این میان گردشگری زیارت در ایران الگوی موفقی در حوزه گردشگری کشور است که می تواند ظرفیت های دیگر را معرفی کند، به واسطه حضور گردشگرانی که برای زیارت به کشور وارد می شوند با ظرفیت های تفریحی، طبیعی و سلامت نیز آشنا می شوند. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثرات اجتماعی – فرهنگی گردشگری زیارت در شاهچراغ شیراز بوده، نوع تحقیق کاربردی و روش انجام آن توصیفی – تحلیلی می باشد. اطلاعات تحقیق با استفاده از پرسشنامه جمع آوری شد و سپس با استفاده از آزمون فریدمن مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق حاکی از این است که شاخص تعامل فرهنگی و گسترش تبادلات فرهنگی با میانگین ۳.۵۸ از مهمترین نتایج اجتماعی – فرهنگی گردشگری زیارت در شهر شیراز می باشد و پس از آن شاخص های افزایش امکانات تفریحی و سرگرمی با میانگین ۳.۵۲ و شاخص بهبود درک و تصویر در مورد فرهنگ ها و جوامع دیگر با میانگین ۳.۴۹ قرار دارد.