بررسی میزان شادکامی و میزان تمایل زنان باردار به زایمان طبیعی و عوامل موثر بر آن در سال ۱۴۰۰

مقدمه: براساس دیدگاه روانشناسی مثبتگرا ،تجربه های روانشناسی منفی در دوران بارداری میتواند با ضد خود ،یعنی تجربه یشادکامی قابل توجیه باشد .به طوریکه داشتن تجربه ی شادی میتواند راه را برای تجربه های منفی و ترس های بی دلیل مسدود نماید .و مادر باردار نظام ایمنی سالمتر و خلاقیت و تصمیمات عاقلانه ای را نشان دهد .براین اساس پژوهشی با هدف تعیین میزان شادکامی و میزان تمایل زنان باردار به زایمان طبیعی و عوامل موثر بر آن در سال ۱۴۰۰، طراحی شد.روش اجرا: این مطالعه به صورت توصیفی بر روی ۳۱۲ نفر از زنان باردار شهرستان کردکوی در سال ۱۴۰۰ انجام شده است. نمونه گیری به صورت تمام شماری بوده است. روش جمع آوری لطلاعات پرسشنامه ی شادکامی آکسفورد بوده است و تمایل به نوع زایمان نیز با یک پرسش دو گزینه ای سنجیده شده است.یافته ها: طبق نتایج مطالعه ی حاضر تمایل به زایمان سزارین در زنان باردار ۵۹/۳ میباشد که با سطح تحصیلات ارتباط معکوس و با سابقه ی اختلال روان ارتباط مستقیم داشته است. میانگین و انحراف معیار نمره کل شادکامی در این مطالعه ، ۴۳/۵۷ ± ۷/۷۴ بود. با توجه به نمره ی کسب شده می توان نشان داد که سطح شادکامی زنان بهنجار می باشد. عوامل موثر بر شادکامی در این مطالعه سن، سابقه ی اختلال روان و تحصیلات میباشند و متغیر های سقط و شغل با شادکامی زنان باردار ارتباط معناداری نداشتند.نتیجه گیری: بر طبق نتایج به دست آمده ازآنالیز داده ها، شادکامی زنان باردار در محدوده ی بهنجار قرار داشت و تحت تاثیر عواملی همچون سن، سابقه ی اختلال روانی و تحصیلات قرار داشت. از طرفی تمایل به زایمان سزارین ۵۹/۳ درصد بوده است و با تحصیلات ارتباط معکوس و با سابقه ی اختلال روان رابطه ی مستقیم داشته است.