ارتباط دلبستگی مادر و جنین با استرس والد شدن در مادران باردار در پاندمی کووید ۱۹ سال ۱۴۰۰

مقدمه: دلبستگی پیوند عاطفی پایدار بین مادر و کودک است که پدیده ای شگفت انگیز و منحصر به فرد میباشد. هدف از پژوهش حاضر، تعیین ارتباط دلبستگی مادر و جنین با استرس والد شدن در مادران باردار در پاندمی کووید ۱۹ سال ۱۴۰۰ است. مواد و روش ها: در این مطالعه که توصیفی - تحلیلی میباشد، ۲۵۰ نفر از زنان باردار در سه ماهه سوم،مراجعین مراکز جامع سلامت دانشگاه علوم پزشکی بروجن، مورد مطالعه قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های دموگرافیک باروری، پرسشنامه استاندارد کرانلی و پرسشنامه استاندارد استرس والدی (PSI) ، جمع آوری و با استفاده از آمار توصیفی، محاسبه ضریب همبستگی پیرسون وضریب همبستگی اسپیرمن، آزمونt مستقل، رگرسیون چندمتغیره و آزمون تحلیل واریانس موردتجزیه قرار گرفت.یافته ها: بین نمره کل استرس والدی با نمره کل دلبستگی مادر و جنین و ابعاد آن رابطه معکوس معناداروجود دارد .(P<۰/۰۰۱) رگرسیون چندمتغیره نشان داد دو بعد از خودگذشتگی و تمایز مادر وجنین بیشترین ابعاد پیش بینی کننده استرس والدی بودند. همچنین ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که نمره کل استرس والدی با متغیرهای دموگرافیک و باروری ارتباط معنادار ندارد .(P > ۰/۰۵ ) همچنین نمره کل دلبستگی مادر به جنین نیز با متغیرهای دموگرافیک و باروری ارتباط معناداری ندارد((P > ۰/۰۵ و تنها با تعداد بارداری رابطه معکوس دارد .(P<۰/۰۵)نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش نتیجه می گیریم که با افزایش دلبستگی و کاهش استرس والدی میتوان شاهد مسئولیت پذیری والدی بیشتر در قبال شیرخوار باشیم؛ بدین صورت میتوان انتظار داشت با حمایتهای عاطفی، مراقبتی و بهداشتی بهتری همراه باشیم.