مدیریت سبز و نقش آن درسازمانها

امروزه مدیریت سبز یک مفهوم آکادمیک و یک مفهوم نو در مدیریت سازمانی بشمار می آید . مدیریت سبز قابلیت بکارگیری موثر و کارآمد تمامی منابع مادی و انسانی را برای هدایت و کنترل سازمان ها بویژه در جهت رسیدن به اهداف زیست محیطی با یک برنامه ریزی مناسب می باشد. مدیریت سبز به مدیریت امکان مطالعه و ورود به حوزه های اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی با بکارگیری و بهره مندی از شاخص های تعیین شده را در سازمان ها ممکن می سازد . محیط زیست بستر زندگی انسان و فعالیت های اجتماعی و اقتصادی اوست و نابودی این بستر نتیجه ای جز فقر، بیماری، درگیری و فروپاشی جوامع نخواهد داشت. به بیان دیگر محیط زیست، بستر توسعه و پایه و اساس هر گونه آبادانی و اعتلای جوامع محسوب می شود. بنابراین سزاوار است که سازمان های مردم نهاد به عنوان موتور محرک توسعه جوامع، قبل از هر گونه اقدام توسعه خواهانه ای، برای حفظ بستر توسعه یعنی محیط زیست تلاش کنند و سردمدار به کارگیری اصول مدیریت سبز در سازمان های خود باشند. در قرن جدید این مدیریت یک سبک نو در مدیریت کسب و کار نمی باشد ، بلکه یک ساختار یا به عبارتی یک فرآیند ساختاری کسب و کار را معرفی و تبیین می نماید که با پیاده سازی روشهای نوین باعث کسب سود و منفعت در تولید را می تواند بدنبال داشته باشد . تغییرات اقلیمی و مشکلات روز افزون زیست محیطی از جمله معضل زباله، گاز های گلخانه ای، گرمایش زمین، سیل های ویرانگر، آلودگی رودخانه ها، دریاها، تخریب جنگل ها و مواردی از این دست ، نقش بزرگی میتواند این نوع مدیریت در حوزه های زیست محیطی، توسعه پایدار، تولید سبز، مدیریت پسماند، کسب و کار سبز، اخلاق زیست محیطی و اقتصاد سبز داشته باشد. در پایان مدیریت سبز در هزاره سوم می تواند در همه شئون زندگی بشر اثر گذار بوده و با تغییر فرآیند ها و شیوه ها و همچنین نهادینه شدن اقدامات در این حوزه ارزش آفرین و کاهش دهنده خسارات بوده و مدیریت بهینه منابع را بدنبال داشته باشد. (۱)