اثر ژل آلوئه ورا و مکمل اسید لینولئیک مزدوج بر عملکرد، متابولیت های خونی و فراسنجه های ایمنی گوساله های شیرخوار هلشتاین

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 118

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ARGU-9-2_007

تاریخ نمایه سازی: 26 بهمن 1401

چکیده مقاله:

این تحقیق به منظور بررسی تاثیر ژل آلوئه ورا و مکمل اسید لینولئیک مزدوج (CLA) بر عملکرد، متابولیت های خونی و فراسنجه های ایمنی گوساله های شیر خوار هلشتاین به صورت آزمایش فاکتوریل ۲×۲ در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. بدین منظور، تعداد ۲۴ راس گوساله نر و ماده با میانگین سنی ۱۰-۱ روزه و میانگین وزنی ۸±۳۸ کیلوگرم به مدت ۶۰ روز مورد مطالعه قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل: (۱) جیره پایه شامل خوراک آغازین و شیر کامل (شاهد)، (۲) جیره پایه+۲۵۰میلی­گرم ژل آلوئه­ورا به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، (۳) جیره پایه+۲۰ گرم مکمل CLA (بر اساس هر کیلوگرم ماده خشک مصرفی) و (۴) ۲۵۰ میلی­گرم ژل آلوئه ورا+۲۰ گرم مکملCLA بودند. میزان مصرف خوراک، افزایش وزن، ضریب تبدیل غذایی، متابولیت­های خونی و شاخص­های ایمنی و سلامتی اندازه­گیری شدند.بین تیمار شاهد و سایر تیمارها از نظر مصرف خوراک و عملکرد گوساله­های شیرخوار هلشتاین تفاوت معنی­داری مشاهده نشد. اثر متقابل ژل آلوئه­ورا و CLA بر غلظت گلوکز خون معنی­دار بوده و گوساله­های دریافت­کننده ۲۵۰ میلی­گرم ژل آلوئه­ورا کمترین غلظت گلوکز (۳۳/۸۸ میلی­گرم در دسی لیتر) را داشتند (۰۵/۰p <).  از طرفی، اثر زمان بر تعداد گلبول سفید خون، درصد لنفوسیت و مونوسیت معنی­دار بود (۰۵/۰p <) و استفاده از ۲۰ گرم CLA سبب افزایش درصد مونوسیت خون (۳۳/۵ درصد) در مقایسه با عدم استفاده از CLA (۵۸/۳ درصد) شد (۰۵/۰p <). به طور کلی، اثر متقابل استفاده از ژل آلوئه ورا و مکمل CLA بر عملکرد و وضعیت سلامت گوساله­های شیرخوار هلشتاین معنی­دار نبود.

نویسندگان

فرزاد میرزایی آقجه قشلاق

دانشیار، گروه علوم دامی، دانشگاه محقق اردبیلی

نادر سیفی حاجی خانلو

دانش آموخته کارشناسی ارشد فیزیولوژی دام، گروه علوم دامی، دانشگاه محقق اردبیلی

بهمن نویدشاد

دانشیار، گروه علوم دامی، دانشگاه محقق اردبیلی

سعید نیک بین

استادیار، گروه علوم دامی، دانشگاه محقق اردبیلی

سمیرا کرامتی جبه دار

دانشجوی دکترای تغذیه دام، گروه علوم دامی، دانشگاه محقق اردبیلی

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Belury M. A. ۲۰۰۲. Dietary conjugated linoleic acid in health: ...
  • Bernal-Santos G., Perfield J. W., Barbano D. M., Bauman D. ...
  • Boudreau M. D. and Beland F. A. ۲۰۰۶. An evaluation ...
  • Bradford B. J., Harvatine K. J. and Allen M. S. ...
  • Bu D. P., Wang J. Q., Dhiman T. R. and ...
  • Choi S. and Chung M. H. ۲۰۰۳. A review of ...
  • Christaki E. V. and Florou-Paneri P. C. ۲۰۱۰. Aloe vera: ...
  • Danicke J., Kowalczyk L., Renner J., Pappritz U., Meyer R., ...
  • Darabighane B., Zarei A. and Zare Shahneh A. ۲۰۱۲. The ...
  • Espinoza J. L., Ramirez-Godinez J. A., Jimenez J. A. and ...
  • Ferro V., Bradbury B., Cameron P., Shakir E., Rahman S. ...
  • Fuller R. ۱۹۸۹. Probiotics in man and animals. Journal of ...
  • Ghane B. D., Zarei A. and Shahne A. Z. ۲۰۱۰. ...
  • Ghosh S. Mehla R. K. Sirohi S. K. and Roy ...
  • Hill T. M., Aldrich J. M., Schlotterbeck R. L. and ...
  • Hill T. M., Aldrich J. M., Schlotterbeck R. L. and ...
  • Hillman G. G. and Haas G. P. ۱۹۹۵. Role of ...
  • Hu Y., Xu J. and Hu Q. ۲۰۰۳. Evaluation of ...
  • Huang Y., Schoonmaker J. P., Bradford B. J. and Beitz ...
  • Huyghebaert G., Ducatelle R. and Van Immerseel F. ۲۰۱۱. An ...
  • Jagadeeswaran A. ۲۰۱۲. Effect of supplementation of Aloe vera extracts ...
  • Jain N., Vijayaraghavan R., Pant S. C., Lomash V. and ...
  • Kahlon J., Kemp M., Carpenter R., Analley B., Daniel H. ...
  • Kumar R., Sharma B., Tomar N. R., Roy P., Gupta ...
  • Lacetera N., Scalia D., Franci O., Bernabucci U., Ronchi B. ...
  • Moore C. E., Hafliger H. C., Mendivil O. B., Sanders ...
  • Moorthy M., Saravanan S., Mehala C., Ravi S., Ravikumar M., ...
  • Mougios V., Matsakas A. and Petridou A. ۲۰۰۱. Effect of ...
  • Movahedi B. Foroozandeh A. D. and Shakeri P. ۲۰۱۶. Effects ...
  • Ni Y. and Tizard I. R. ۲۰۰۴. Analytical methodology: The ...
  • Nounech G. N., Overton T. R., Bateman H. G. and ...
  • Nugent A. P., Roche H. M., Noone E. J., Long ...
  • Odens L. J., Burgos R., Innocenti M., van Baale M. ...
  • Palmquist D. L., Lock A. L., Shingfield K. J. and ...
  • Pappritz J., Meyer U., Kramer R., Weber E. M., Jahreis ...
  • Perfield J. W., Bernal-Santos G., Overton T. R. and Bauman ...
  • Quigley J., Bernard J., Tyberendt T. L. and Martin K. ...
  • Reynolds T. and Dweck A. C. ۱۹۹۹. Aloe vera leaf ...
  • Shin E., Shim K. S. and Kong H. ۲۰۱۱. Dietary ...
  • Suleyman A. and Sema A. ۲۰۰۹. Investigation of in vitro ...
  • Suttle N. F. ۲۰۱۰. Mineral Nutrition of Livestock (۴th ed.). ...
  • Talmadge J., Chavez J., Jacobs L., Munger C., Chinnah T., ...
  • Timmerman H. M., Mulder L., Everts H., van Espen D. ...
  • Turner C. E., Williamson D. A., Stroud P. A. and ...
  • Vazquez B., Avila G., Segura D. and Escalante B. ۱۹۹۶. ...
  • Yadav A. K., Kumar S., Barman R. S. D., Varma ...
  • Yadav A. K., Kumar S., Barman R. S. D., Verma ...
  • Yamasaki M., Chujo H., Hirao A., Koyanagi N., Okamoto T., ...
  • Zhang L. and Tizard I. R. ۱۹۹۶. Activation of a ...
  • نمایش کامل مراجع