تجربه زیسته مربیان پیش دبستان از نقش خود در فرایند بازی:یک پژوهش پدیدارشناسانه

مقدمه: مربیان در اجرای فرآیند یادگیری بازی محور با کودکان نقش های مختلفی را ایفاء می کنند که آگاهی از تجربیات زیست شده آن ها در این نقش ها، زمینه را برای فهم عمیق تر انواع نقش های مربیان در فرآیند بازی کودکان فراهم می کند. هدف پژوهش حاضر واکاوی تجربیات زیسته مربیان پیش دبستان از نقش هایشان در فرآیند بازی با کودکان بود. روش: روش پژوهش کیفی با رویکرد پدیدارشناسانه بود. جامعه پژوهش مربیان مراکز پیش از دبستان شهر تهران بود که با روش نمونه گیری هدفمند و تا اشباع نظری داده ها ۱۴ مربی به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته گردآوری و با روش هفت مرحله ای کلایزی (۱۹۸۷) تجزیه وتحلیل شد.نتایج: نتایج تحلیل داده ها منجر به شناسایی سه نقش اصلی غیر مداخله ای، مدیر و تعاملی مربیان پیش از دبستان در بازی کودکان شد که هر کدام از نقش ها داری زیر مجموعه هایی بودند. بحث و نتیجه گیری: مربیان متناسب با نوع و موقعیت بازی به ایفای نقش های گوناگون در بازی می پردازند نقش های مربیان در بازی را می توان در یک فرایند قرارداد که در یک سر آن نقش مربیان با کمترین میزان مداخله و در سر دیگر آن بالاترین میزان مداخله وجود دارد که در آن مربی مدیریت فرایند بازی را بر عهده می گیرند و در میانه این طیف نقش مربیان مشارکت کننده و تعامل با کودکان در بازی است. یافته های این مطالعه می تواند ادراک روشنی از تجربیات مربیان پیش دبستان از نقش هایشان در فرآیند یادگیری بازی محور ارائه دهد.