روش های تدریس فعال در آموزش الکترونیکی از منظر معلمان دوره ابتدایی: روش ها، پیامدها و چالش ها

با توجه به نرخ بالای افت تحصیلی در دوره های الکترونیکی، طراحی آموزشی سنجیده ای که دربرگیرنده تحریک یادگیرندگان برای درگیری با محتوای آموزش باشد، می تواند اثربخشی دوره های الکترونیکی را افزایش دهد. لذا در این دوره ها بر تعامل و فعال بودن یادگیرنده تاکید شده است، به ویژه در مدارس ابتدایی که به دلیل ویژگی ها و شرایط سنی کودکان از اهمیت بیشتری برخوردار است. مطالعه حاضر باهدف بررسی روش­های تدریس فعال در آموزش الکترونیکی از منظر معلمان دوره ابتدایی انجام شده و علاوه بر چیستی روش­های مورد استفاده، پیامدهای استفاده از این روش و نیز چالش­ها و موانع این مسیر را از منظر آنان مورد واکاوی قرار داده است. این مطالعه ازنظر هدف، تحقیقی کاربردی و ازنظر روش گردآوری داده­ها از نوع پیمایشی کیفی است. جامعه موردنظر، معلمان دوره ابتدایی مناطق ۱ و ۱۹ شهر تهران است که به­روش نمونه­گیری هدفمند انتخاب شدند. داده­های این مطالعه در نمونه ۷۴ به اشباع رسید. ابزار گردآوری داده­ها مصاحبه نیمه­ساختار یافته است و داده­های حاصل با استفاده از روش تحلیل گرانهایم و لاندمن تجزیه وتحلیل شد. یافته­ها نشان می­دهد معلمان استفاده از روش­های نوین تدریس، فعالیت­های انگیزشی و امکانات کلاس الکترونیکی را برای فعال کردن دانش­آموزان لازم می­دانند و معتقدند این عوامل اعتمادبه نفس و یادگیری دانش­آموزان را افزایش می­دهد و ارزشیابی معتبر را ممکن می­سازد. ازنظر آن ها موانع پیش رو، شامل ضعف زیرساخت­ها، عدم همکاری والدین و ضعف دانش پداگوژی معلمان است. این  موانع باعث شده است که معلمان از روش­های تدریس فعال، کمتر استفاده کنند و کماکان روش تدریس سنتی را مرجح بدانند. طبق یافته ها برای مشارکت یادگیرندگان برقراری رابطه صحیح و تعامل، دادن مشاوره می تواند اثربخش باشد. ازاین رو رفع موانع زیرساختی و نیز ارائه آموزش­های تخصصی به معلمان این دوره، ضروری به­نظر می­رسد.