اثر وراثت پذیری صفت و اندازه هسته بر اریبی برآورد پیشرفت ژنتیکی ناشی از نادیده گرفتن اثر انتخاب در طرح های اصلاح نژاد هسته باز

یک طرح اصلاح نژاد هسته باز با استفاده از اطلاعات جمعیت گوسفندان نژاد لری­بختیاری، مرکب از یک هسته­ باز با ۵۰۰ راس و یک پایه با ۴۵۰۰ راس میش مولد شبیه­سازی شد، تا اثر وراثت­پذیری و اندازه هسته بر میزان اریبی برآورد رشد ژنتیکی بررسی شود. تابع هدف وزن ۹ ماهگی و انتخاب بر اساس یک رکورد شخصی بود. مقادیر مختلف وراثت­پذیری صفت در هسته و پایه و نیز اندازه­های متفاوت هسته در نظر گرفته شد و پیشرفت ژنتیکی مورد انتظار یک بار با نادیده گرفتن اثر انتخاب و بار دیگر با دخالت آن برآورد شده و از نسبت اولی به دومی میزان اریبی در برآورد پیشرفت ژنتیکی بدست آمد. نتایج نشان داد در شرایطی که وراثت­پذیری هسته و پایه برابر باشد، بیشترین اریبی (۱۸ درصد) رخ می­دهد. افزایش وراثت­پذیری جمعیت هسته و پایه از ۱/۰ تا ۹/۰، نشان داد میزان اریبی با وراثت­پذیری رابطه مستقیم دارد و بین ۱۰ تا ۳۶ درصد تغییر می­کند. هنگامی که وراثت­پذیری جمعیت هسته ثابت ولی وراثت­پذیری جمعیت پایه تغییر داده شد، میزان اریبی تغییر کرد؛ اما دامنه آن تنها ۱۰ درصد بود که نشان می­دهد اریبی به وراثت­پذیری جمعیت پایه چندان حساس نیست. نتایج مربوط به تغییر اندازه­ هسته، نشان داد که میزان اریبی بین ۱۰ تا ۲۰ درصد تغییر می­کند، بنابراین اثر این عامل بر میزان اریبی قابل صرف­نظر کردن است. بطور کلی مهمترین عامل موثر بر میزان اریبی ناشی از نادیده گرفتن اثر انتخاب در برآورد رشد ژنتیکی، وراثت­پذیری صفت در هسته است.