رویکردی نوین در طراحی محتوای آموزشی برای کودکان مبتنی بر شخصی سازی در محیط یادگیری الکترونیکی

آموزش و بکارگیری شیوههای نوین آن، از اولویت های کشورهای در حال توسعه است و شخصی سازی ، رویکردی است که به تسهیل فرایند یاددهی - یادگیری منجر می شود. یکی از نظریه های مهم در شخصی سازی ، نظریه سبک یادگیری است . سبک یادگیری به این موضوع می پردازد که هر فردی به شیوهای متفاوت از فرد دیگری با مطالب جدید مواجه شده، آنها را پردازش کرده، به حافظه می سپارد و به یاد می آورد. هدف از اجرای این پژوهش ، بررسی میزان تاثیر تولید محتوای متناسب با سبک یادگیری با میزان یادگیری او در درس رایانه است . جامعه آماری این پژوهش تعدادی کودکان ۷ تا ۱۱ سال و ابزار اندازه گیری پرسشنامه فلدر و سیلورمن است . ساختار مقاله به شرح زیر است : ابتدا موضوع تولید محتوا برای کودکان در داخل و خارج از کشور مرور شده، در بخش دوم مروری بر سبک یادگیری ذکر شده، طرح پیشنهادی ، شرح تولید محتوا و اجرای آن در محیط یادگیری الکترونیکی در بخش سوم مطرح و ارزیابی طرح و نتیجه گیری هم در ادامه و در بخش های چهارم و پنجم آمده است . یافته های تحقیق نشانگر آن است که به دلیل غلبه بعدفع ال در کودکان، طراحان محیط های آموزشی مبتنی بر یادگیری الکترونیکی ، باید توجه ویژهای به تولید محتوایی تعاملی داشته باشند. نتیجه دیگر این مقاله تاثیر بعد فعال بر روی سایر ابعاد یادگیری است ؛ به طوری که این بعد بر بعد حسی /شهودی اثر داشته و این دانش آموزان علاقه مند مواجهه با سوالات جدید هستند. به طورکلی تولید محتوای شخصی سازی شده در افزایش انگیزش و بهبود فرایند یادگیری دانش آموزان مورد تحقیق موثر بوده است .