تعیین مقیاس زمانی مناسب پیش‎بینی‎ های کوتاه و میان‎ مدت مدلهای عددی هواشناسی جهانی در بخشهای مختلف ایران

مدل‎های پیش‎بینی بارش نقش اساسی در عملکرد هر چه بهتر سامانه های پیش‎بینی هواشناسی و سیلاب ایفا می کنند. در مطالعه حاضر، عملکرد پیش‎بینی‎های پنج مدل عددی هواشناسی موجود در پایگاه TIGGE به منظور بررسی دقت پیش‎بینی‎ها طی گام زمانی‎های ۱ تا ۱۰ روزه در اقلیم های مختلف کشور ایران (در محل ۳۸ ایستگاه سینوپتیک) طی بازه زمانی ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸ مورد ارزیابی و اصلاح اریبی قرار گرفتند. بررسی شاخص‎های آماری و جدولی حاکی از کاهش دقت پیش‎بینی‎ها با افزایش گام زمانی می باشد. طبق نتایج بدست آمده عمده مدلهای هواشناسی به ویژه دو مدل ECMWF و UKMO حداکثر تا افق زمانی ۳ روزه از همبستگی مناسبی با داده های زمینی برخوردار بوده و در عین حال نیز دارای خطای کمتری (در تخمین مقدار بارش و پیش بینی روزهای بارانی) می باشند. با اصلاح اریبی داده های خام پیش بینی عملکرد مدلهای عددی آب و هوا به طور قابل توجهی افزایش یافت، به طوری که در گام زمانی ۱۰ روزه در مدلهای ECMWF، JMA و KMA به ترتیب بیش از ۷۰، ۶۵ و ۷۳ درصد از مقدار شاخص RMSE کاهش یافت. پس از اصلاح داده های بارش، عملکرد عمده مدلهای عددی به غیر از JMA حتی تا گام زمانی ۷ روزه نیز در اکثر اقلیمهای کشور منجربه نتایج قابل قبولی گردید. مدل JMA در اقلیم های مرطوب که شامل مناطق غربی و شمالی کشور است، به دلیل ساختار مدل آشفتگی موجود در این مدل دارای اریبی زیادی بوده و نتایج غیرقابل اعتمادی ارائه نموده است.