واکاوی نوسانات دمای جنوب غرب ایران بر اساس مدل های گردش عمومی جو و شبکه عصبی (مطالعه موردی: ایستگاههای جلگه ای و کوهپایه ای)

هدف از این مطالعه بررسی و تحلیل چرخه های و جهش های میانگین دمای جنوب غرب ایران بر اساس شبکه های عصبی و مدل های گردش عمومی جو تحت سناریوهای تغییر اقلیم می باشد. داده های مورداستفاده در این پژوهش شامل میانگین دمای روزانه ایستگاه های سینوپتیک اهواز، آبادان، دزفول، شهرکرد، لرستان و همدان داده های باز تحلیل NCEP و خروجی های مدل HadCM۳ داده های نسل سوم مدل جهانی اقلیم تحت سناریو ی A۲ و B۲ برای دوره پایه (۱۹۹۱-۱۹۶۱ میلادی) می باشد. در این مطالعه به جز مراحل پیش بینی سایر مراحل از جمله واسنجی داده ها، ارزیابی و صحت سنجی مدل در نرم افزار متلب و برای ترسیم نقشه ها از سورفر بهره گرفته شده است. میزان برآورد دما بر اساس خروجی مدل های گردش عمومی Hadcm۳ در سناریوی A۲a و B۲a در اکثر نواحی تا سال ۲۰۹۹ از روند افزایشی تا ۵/۱ درجه سانتی گراد برخوردار بوده است. نتایج حاصل از تحلیل چرخه های نشان داد که دما بر اساس خروجی شبکه های عصبی و مدل های گردش عمومی جو در سناریوی A۲a و B۲a دارای چرخه های کوتاه مدت ۲ تا ۴ ساله حاکم است. نتایج حاصل از آماره الکساندر سون بیانگر این است که میانگین دمای جنوب غرب ایران از سال ۲۰۵۰ به بعد دارای جهش معنی دارای می باشد.