ارزیابی تاثیر هزینه های راه اندازی و خروج واحدهای برقآبی بر برنامه ریزی تولید انرژی الکتریکی در سیستم آبی- حرارتی

یکی از مهمترین مولفه های تاثیرگذار بر هزینه بهره برداری، هزینه های راه اندازی و خروج واحدهای نیروگاهی است. در مورد واحدهای سوخت فسیلی، این هزینه متناسب با میزان سوختی که در زمان روشن شدن واحد از لحظه راه اندازی تا لحظه سنکرون شدن واحد مصرف می شود، به عنوان ملاک عمل قرار می گیرد. در مورد واحدهای آبی، به دلیل عدم وابستگی ورود و یا خروج واحد به سوخت فسیلی، این هزینه ها در نظر گرفته نمی شود. با این حال، افزایش تعداد دفعات راه اندازی و خروج واحدهای آبی منجر به افزایش استهلاک تجهیزات نیروگاه، به طور خاص استاتور واحد، شده و در نتیجه لازم است هزینه های مرتبط با آن محاسبه شده و در برنامه ریزی تولید مورد توجه قرار گیرد. در این مقاله، موضوع ارزیابی هزینه های راه اندازی و خروج مکرر واحدهای آبی، در مسئله برنامه ریزی تولید کوتاه مدت مورد توجه قرار گرفته است. برای این منظور، مسئله بهره برداری از واحدهای برقآبی در قالب یک مسئله بهینه سازی مختلط با عدد صحیح غیرخطی توصیف شده است. متغیرهای تصمیم این مسئله، تعیین نقطه کار بهینه واحدهای تولید آبی و حرارتی در افق برنامه ریزی است. به منظور ارزیابی مدل پیشنهادی، از یک شبکه آزمون استاندارد شامل ۹ واحد حرارتی و یک واحد آبی از نوع سد مخزنی استفاده شده است. سناریوهای مختلفی به منظور ارزیابی نقش هزینه راه اندازی و خروج واحدهای آبی، متناسب با میزان استهلاک تجهیزات نیروگاه، در نظر گرفته شده است. نتایج شبیه سازی نشان می دهد، که در نظر گرفتن هزینه های یاد شده، می تواند الگوی بهره برداری را تغییر داده و می تواند تعداد دفعات راه اندازی واحد را به نصف نیز کاهش دهد.