بررسی تاثیر مصرف شربت دبس (حاوی شیره انگور، زعفران و لیموعمانی) بر الگوی شیردهی مادران زایمان کرده نخست زا: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 440
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-25-12_006
تاریخ نمایه سازی: 30 بهمن 1401
چکیده مقاله:
مقدمه: سلامت و توانمندی جسمی و روانی مادر، از عوامل کلیدی در فرآیند تغدیه با شیر مادر است. در طب سنتی، شیره انگور را دبس یا دوشاب مینامند. همچنین از تشابه خواص آن با شیر مادر گفته شده است. شربت دبس متشکل از آب انگور تغلیظ شده، لیموعمانی و زعفران، در طب ایرانی منبع تقویت مادر بعد از زایمان است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر شربت دبس بر الگوی شیردهی در سه ماه اول بعد از زایمان انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی سه سوکور در سال ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بر روی ۹۲ مادر زایمان کرده در بیمارستان های حافظ و شوشتری شیراز انجام شد. در گروه مداخله، شربت دبس تا ۶ هفته و در گروه کنترل دارونما دریافت شد. دادهها با پرسشنامه های مشخصات دموگرافیک و مامایی و پرسشنامه الگوی شیردهی جمع آوری شد. الگوی شیردهی در روزهای اول، دهم، ۱ ماه و ۳ ماه بعد از زایمان بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۶) و آزمون های تی مستقل، من ویتنی، کای دو و دقیق فیشر انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: در روز اول تولد، الگوی شیردهی شامل تغذیه انحصاری با شیر مادر در دو گروه مداخله (۸۲/۹۷%) و کنترل (۷۰/۹۵%) تفاوت آماری معنی داری نداشت (۵۰۰/۰=p). الگوی شیردهی انحصاری با شیر مادر در روز دهم در دو گروه مداخله (۷/۷۱%) و کنترل (۶/۳۲%) (۰۰۱/۰=p)، روز سی ام در دو گروه مداخله (۶/۸۲%) و کنترل (۸/۳۴%) (۰۰۱/۰>p) و سه ماهگی در دو گروه مداخله (۶/۸۲%) و کنترل (۶/۳۲%) (۰۰۱/۰>p) تفاوت معنی داری نشان داد. نتیجه گیری: مصرف شربت شیره انگور، زعفران و لیموعمانی (دبس) توسط مادر بر الگوی شیردهی در روز سوم، روز دهم، روز سی ام و ۳ ماهگی موثر بوده و شیردهی مادر را ارتقاء می بخشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محبوبه مجتهدی
کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
شهناز ترک زهرانی
استادیار گروه مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
مژگان تن ساز
استادیار گروه طب سنتی، دانشکده طب سنتی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
ملیحه نصیری
استادیار گروه آمار زیستی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :