بهره برداری تلفیقی از منابع آب سطحی و زیرزمینی در مناطق خشک

یکی از جنبه های مدیریت جامع منابع آب، بحث بهره برداری تلفیقی از منابع آب سطحی و زیرزمینی است. در این مقاله موضوع بهره برداری تلفیقی در مناطق خشکی که فقط دارای منبع آب سطحی انتقالی بوده و فاقد دیگر منابع آب سطحی میباشند، مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور ابتدا آب زیرزمینی منطقه توسط مدل Modflow-Pmwin شبیه سازی شده است. از نتایج حاصل از مدل شبیه سازی، در تدوین مدل بهینه سازی با الگوریتم ژنتیک استفاده گردیده و گزینه های مختلف در جهت بهره برداری بهینه از منابع آب بررسی می شوند. هدف اصلی از مدل بهینه سازی، تدوین الگوی ماهانه برداشت از منابع آب سطحی انتقالی و زیرزمینی در راستای تامین نیاز آبی در تمامی ماهها با محوریت کنترل سطح آب زیرزمینی منطقه می باشد. منطقه مورد مطالعه در این تحقیق، آبخوان شهر یزد است. نتایج مدل بهینه سازی نشان می دهد که با انتقال مقادیر آب سطحی فعلی به منطقه (حداکثر ۵۰ میلیون متر مکعب در سال)، تامین آب ۱۰۰% در تمامی ماهها، همراه با کاهش افتی در حدود ۲ متر در سطح آب زیرزمینی، در طول ۵ سال میباشد. چنانچه سالیانه ۴۰ درصد به حجم آب سطحی انتقالی افزوده شود، علاوه بر تامین آب در کلیه ماهها، کاهش سالیانه سطح آب در آبخوان منطقه به صفر می رسد.