بررسی پتانسیل کاربرد نانو ذره نانوپروسیل-۱((lus-۱ به عنوان حامل باکتری حل کننده فسفات در فرایند تولید زادمایه نانوبیولوژیک
محل انتشار: دوفصلنامه زیست شناسی خاک، دوره: 1، شماره: 2
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 156
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SBJ-1-2_002
تاریخ نمایه سازی: 1 اسفند 1401
چکیده مقاله:
هدف پژوهش حاضر بررسی توانایی ماندگاری باکتری سودوموناس فلورسنس به عنوان یکی از باکتریهای حل کننده فسفات بر روی نانوپروسیل-۱(lus-۱، نانوذرات سیلیسی) به عنوان حامل باکتری در تولید زادمایه نانوبیولوژیک بود. تیمارهای حامل مورد بررسی شامل: نانوپروسیل-۱، ورمیکمپوست، بنتونیت، خاک فسفات، و فرمولاسیونهای متفاوت از این مواد بود. بعد از تلقیح مواد حامل با باکتری سودوموناس فلورسنس زادمایهها ابتدا به مدت ۱۵ روز در انکوباسیون (دمای ۲۸ درجه سانتیگراد) و سپس در دمای ۴ درجه سانتیگراد به مدت ۱۸۰ روز نگهداری شدند. جمعیت باکتریها به روش کشت مستقیم در پلیت بر حسب CFU g -۱ در زمان های ۰، ۱۵، ۳۰، ۶۰، ۹۰ ، ۱۲۰ ،۱۵۰ و ۱۸۰ روز شمارش شد. نتایج پس از ۱۵ روز انکوباسیون نشان دهنده کاهش تعداد باکتری به جزء تیمار حامل ورمی کمپوست بود. به طوری که کمترین جمعیت را تیمار نانوپروسیل-۱ به تنهایی و تیمار ترکیبی (نانوپروسیل-۱+ بنتونیت+ خاک فسفات) با جمعیت صفر و بیشترین جمعیت را تیمار ورمیکمپوست با جمعیت ۱۰۷×۷۷/۷ دارا بودند. در پایان دوره نگهداری، جمعیت تیمارهای ترکیبی حاوی نانوذره lus-۱ (نانوپروسیل-۱+ ورمیکمپوست+ بنتونیت و نانوپروسیل-۱+ ورمیکمپوست+ بنتونیت+ خاک فسفات) نسبت به ورمیکمپوست با جمعیت (۱۰۷×۴۲/۲) نسبتا فزونی یافته و به ترتیب با ۱۰۷×۴۵/۶ و ۱۰۷×۱۹/۴ بیشترین جمعیت را دارا بودند. نتایج این پژوهش نشان داد، استفاده از نانوپروسیل-۱ به تنهایی احتمالا بدلیل pH و قابلیت هدایت الکتریکی بالا و موارد ناشناخته دیگر برای کاربرد به عنوان حامل باکتری مناسب نیست، ولی استفاده از این حامل به صورت مخلوط با حاملهای دیگر به دلیل اثر تعدیل کنندگی سایر مواد، به عنوان حامل باکتری میتواند پیشرفتی نو در تولید زادمایههای نانو بیولوژیک باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شایان شریعتی
مدانشجوی سابق کارشناسی ارشد دانشگاه تهران
حسینعلی علیخانی
دانشیار دانشگاه تهران
احمد علی پوربابایی
استادیار دانشگاه تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :