مطالعه آزمایشگاهی روی بتن پوزولانی با رویکرد دوام حفاظ های بتنی (نیوجرسی)

امروزه استفاده از حفاظ های بتنی به دلیل داشتن مزایایی نسبت به سیستم حفاظ های فلزی (گاردریل) از جمله قدرت مهار بالا در برابر ضربات وارده، ایمنی بیشتر و طول عمرمفید در حدود ۵۰ سال با حداقل هزینه های ترمیم و نگهداری افزایش یافته است. این در حالی است که در کشور ما، موانع بتنی عمر کوتاهی دارند و از این رو، سالیانه هزینه های گزافی جهت تولید و جایگزینی قطعات قدیمی به راهداری ها، شهرداری ها و سایر دستگاه های اجرایی تحمیل می شود. در اکثر موارد، تخریب های موانع بتنی در اثر تغییر حجم بتن در سنین اولیه ایجاد می شود. روش اجرای ناصحیح از جمله باز کردن زودهنگام قالب ها، تراکم ناکافی و عدم عمل آوری مرطوب بتن از دلایل آغاز و گسترش تخریب ها می باشد. از انواع آسیب های به وجود آمده در حفاظ های بتنی می توان به قلوه کن شدن، لایه لایه شدن سطح، ترک های افقی، خوردگی، شوره زدگی، ترک های قائم، ترک های ریز سطحی و بیرون پریدگی بتن اشاره نمود.در این تحقیق، پس از انجام مطالعات آزمایشگاهی روی مصالح مصرفی، طرح مخلوط مناسبی از بتن حاوی پوزولان زئولیت، افزودنی حباب ساز و فوق روان کننده با رویکرد دوام به منظور افزایش طول عمر حفاظ های بتنی نیوجرسی تهیه شده است؛ که علاوه بر توجیه اقتصادی، مانع تخریب محیط زیست نیز خواهد شد. در مطالعات آزمایشگاهی، روانی، دما و درصد هوای بتن تازه، و مقاومت فشاری، عمق نفوذ آب و مقاومت در برابر سیکل های ذوب و یخ بتن سخت شده مورد بررسی و آزمایش قرار گرفته است و نتایج آن ها ارائه شده است. همچنین، برای مغزه هایی از حفاظ بتنی نیوجرسی موجود، تهیه شده از طرح مخلوط بتن حاوی زئولیت، مقاومت فشاری، زوال و میزان پوسته شدگی مغزه ها در معرض مواد شیمیایی یخ زدا در چرخه های ذوب و یخ، و عمق نفوذ آب، اندازه گیری شده است.