اثر پودر آویشن شیرازی و ویرجنیامایسین بر عملکرد رشد، چربی های سرم و پراکسیداسیون چربی گوشت در بلدرچین ژاپنی گوشتی
محل انتشار: مجله تحقیقات تولیدات دامی، دوره: 4، شماره: 3
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 149
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARGU-4-3_003
تاریخ نمایه سازی: 1 اسفند 1401
چکیده مقاله:
هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر تغذیه سطوح مختلف آویشن شیرازی و آنتیبیوتیک ویرجنیامایسین بر عملکرد، فراسنجه های خون، اجزای لاشه و کیفیت گوشت در بلدرچین ژاپنی بود. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با ۶ تیمار انجام شد و به هر تیمار ۴ تکرار دارای ۲۰ قطعه بلدرچین یک روزه اختصاص داده شد. تیمارهای غذایی شامل: جیره شاهد (بدون افزودنی) و جیره شاهد حاوی ویرجنیامایسین (۰۲/۰ درصد) و یا سطوح ۵/۰، ۱، ۲ و یا ۵/۲ درصد پودر آویشن شیرازی بودند. در انتهای آزمایش (سن ۳۵ روزگی) از هر تکرار یک جوجه نر بهصورت تصادفی انتخاب شد و پس از خون گیری، ذبح گردید و جهت بررسی خصوصیات لاشه مورد استفاده قرار گرفت. همچنین ران سمت راست آنها جهت اندازه گیری شاخص تیوباربیتوریک اسید به مدت یک ماه به فریزر منتقل شد. در کل آزمایش، تیمارهای غذایی تاثیر معنی داری بر مصرف خوراک و اضافه وزن نداشتند. مقدار ضریب تبدیل در جیره های حاوی آنتی بیوتیک، و سطوح ۲ و ۵/۲ درصد آویشن بهترتیب ۷۱/۲، ۷۵/۲ و ۷۶/۲ بود که نسبت به گروه شاهد (۸۶/۲) بهطور معنی داری کمتر بود (۰۵/۰P<). بیشترین وزن نسبی لاشه (۹۴/۶۶ درصد) در جوجه های تغذیه شده با آنتی بیوتیک مشاهده شد که نسبت به گروه شاهد (۶۷/۶۲ درصد) و سطوح ۵/۰ (۵۷/۶۲ درصد) و ۱ درصد آویشن (۴۸/۶۲ درصد) اختلاف معنی داری داشت (۰۵/۰P<). فراسنجه های خون تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند. افزودن سطوح مختلف آویشن به جیره باعث بهبود اندیس تیوباربیتوریک اسید (TBA) درعضله ناحیه ران شد (۰۵/۰P<). مقدار این صفت برای تیمار شاهد و سطوح ۵/۰، ۱، ۲ و ۵/۲ درصد آویشن بهترتیب ۲۴/۱، ۷/۰، ۷۵/۰، ۷۸/۰و ۷۴/۰ بود. یافته های تحقیق حاضر نشان می دهد که پودر آویشن شیرازی (به ویژه در سطح ۲ درصد) می تواند به عنوان یک جایگزین مناسب برای آنتی بیوتیک محرک رشد در جیره بلدرچین ژاپنی مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مونس سالاری اسکری
دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان
محمد سالار معینی
دانشیار گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :