بررسی بازتاب جرم و مجازات، از دیدگاه هنرمندانه ی برخی شاعران، با رویکرد قانون مجازات اسلامی

جرم و جنایت به انگیزه های گوناگون در جوامع بشری روی می دهد که لازمست قوانین بازدارنده از ارتکاب آن ها جلوگیری کرده، بزهکاران را تنبیه، ارشاد و یا مجازات نماید. در ایران اسلامی، احکام حقوقی قرآن مجید،سرچشمه قوانین مدون کشور گردیده که با توجه به عرف و سنت و شریعت، بر آنست تا جامعه مسلمین را به سوی صلاح و فلاح رهنمون گردد. این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی به بررسی جرم و مجازات بزهکاراناز دیدگاه هنرمندانه برخی شاعران در پهنه ادب فارسی پرداخته و به این نتایج دست یافته است که: در طول تاریخ، شاعران و نویسندگان، آموزه های انسانی و اسلامی را در آثار خود به گونه ای غیرمستقیم رواج داده اند وبسیاری از آنان در پیشگیری از بزهکاری و پاکسازی درونی اشخاص و سلامت جامعه کامیاب بوده اند. اگر چه گاه به صورت طنز و مطایبه، تابوشکنی کرده یا برخی ناهنجاری ها را در آثار خویش بکاربرده اند اما هدف آنان اصلاح نابسامانی های جامعه بوده است. شاعرانی همچون، سنایی، عطار، مولوی، سعدی و حافظ و ... با استفاده از آموزه های دینی و مبانی عرفانی اشعاری سروده اند که پس از گذشت قرن ها هنوز می تواند سرمشق و الگوی رفتاری افراد در زندگی جمعی و ضامن سلامت جامعه کنونی باشد.