منظر فرهنگی و معماری بومی در دهکده های گردشگری و اقامت گاه های بوم گردی جنوب ایران

گردشگری، از پدیده های مهم عصر حاضر بوده و به عنوان یکی از منابع مهم اقتصادی، و عاملی موثر در توسعهفرهنگی، اجتماعی و اقتصادی جوامع انسانی قلمداد می شود به طوری که گردشگری در جهان کنونی، صنعتیپاک و سومین پدیده اقتصادی پویا، پر رونق و رو به توسعه است که پس از صنایع نفت و خودروسازی گویسبقت را از دیگر صنایع جهانی ربوده است . جنوب کشور ایران در بخش های تاریخی، فرهنگی، صنایع دستی،آب و هوا و ...ظرفیت های عظیمی برای توسعه گردشگری دارد. از این رو وجود مکان های اقامتی توریستی بامنظر فرهنگی اصیل و خاص خود در این بخش ضروری است. هدف اصلی این پژوهش: بررسی منظر فرهنگیو معماری بومی در دهکده های گردشگری و اقامت گاه های بوم گردی این مناطق است که با روش تحلیلیتوصیفی به عنوان روش علمی و مطالعات کتابخانه ای به منظور تدوین چارچوب نظری پژوهش گردآوری شدهاست؛ و به این نتیجه رسیده است که: منظر فرهنگی و معماری بومی منحصر به فرد مردم جنوب ایران که باتاریخ و تمدن خاص این مناطق گره خورده است تبدیل به قطب مهمی در جذب گردشگر شده است