بهینه سازی کیفیت سیما و منظر یک محیط شهری

نابسامانی فضاهای شهری ریشه در عدم پاسخگویی مناسب به توقعاتی که در طول تاریخ نسبت به شهرها ایجاد شده است، دارد. در چندین سال اخیر، زندگی شهری مدرن مولدی در ایجاد بیماری های روحی و روانی ناشی از آلودگی های روانی و محیطی و افزایش میزان افسردگی و استرس در جوامع شهری شده است. از طرفی بخش عمده ای از کیفیت زندگی انسان متاثر از کیفیات محیط شهری است که کمبود محرک های شهری برای تحرک شهروندان و همچنین استرس های ناشی از شهرنشینی، بیماری های قلبی و عروقی را به طور فزاینده ای افزایش داده است. قرارگرفتن در فضای مدرن و افزایش جمعیت و رشد شهرنشینی، ضمن تبدیل شهرها به کانون های تجمع زیستی، فعالیت های مختلف آنها را با چالش های مختلفی روبرو نموده است. این در حالی است که با گذر از مدرنیته و قرارگرفتن در جهان پست مدرن و به وجود آمدن حس نوستالژیک در این فضا، نیاز شهروندان برای برخورداری از فضا و منظر شهری با کیفیت، افزایش یافته و این موضوع آثار اجتماعی، فرهنگی و روانی قابل توجهی را بر شهرنشینان به جای می گذارد. از آنجا که به نظر می رسد مناظر شهری آشفته و فاقد عناصر طبیعی، باعث ایجاد استرس، افزایش پرخاشگری، بالا رفتن میزان افسردگی و کاهش تمرکز در افراد می گردد، مدیریت بهینه و برنامه ریزی در طراحی همگون عناصر محیطی نقش شایان توجهی در افزایش سلامت روان شهروندان خواهد داشت.