تاثیر دوز کاهش یافته علف کش سولفوسولفورون همراه با مت سولفورون-متیل و تراکم گیاه زراعی بر کنترل علف هرز پنیرک (Malva sylvestris) در زراعت گندم دوروم (Triticum durum L.)

در این تحقیق اثرات تراکم بوته و دز کاهش یافته سولفوسولفورون + مت سولفورون-متیل بر میزان آلودگی علف هرز و عملکرد گندم، آزمایشی به صورت کرتهای خردشده بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر در سال زراعی ۹۳-۱۳۹۲ مورد ارزیابی قرار گرفت. کرت اصلی شامل دوزهای مختلف علفکش سولفوسولفورون ۷۵ درصد + مت سولفورون-متیل ۵ درصد در سه سطح ۲۰، ۳۰ و ۴۰ گرم ماده موثره در هکتار به همراه دو تیمار کنترل کامل و عدم کنترل در سراسر فصل و کرت فرعی شامل تراکمهای مختلف گندم (بهرنگ) در چهار سطح ۳۰۰، ۴۰۰، ۵۰۰ و ۶۰۰ بوته در مترمربع بود. نتایج آزمایش نشان داد که سطح نسبتا قابل قبولی از فرونشانی علف هرز در مزرعه گندم با دوزهای پایینتر سولفوسولفورون + مت سولفورون-متیل (۳۰ گرم ماده موثره در هکتار) در ترکیب با تراکم ۵۰۰ بوته در مترمربع به دست آمد که با دوز توصیه شده بر برچسب آن قابل مقایسه بود. افزایش تراکم بذر مصرفی موجب افزایش تعداد سنبله در مترمربع و عملکرد دانه شد. بهطوریکه بیشترین تعداد سنبله (۶۵۰) و عملکرد (۳/۴۸۶) گرم در مترمربع در تراکم ۶۰۰ بوته در مترمربع به دست آمد. وزن ۱۰۰۰ دانه با افزایش تراکم بذر مصرفی کاهش یافت. نتایج نشان داد که با تلفیق دوز کاهش یافته سولفوسولفورون + مت سولفورون-متیل (۳۰ گرم ماده موثره) و افزایش تراکم بذر (۵۰۰ بوته در مترمربع) ضمن کنترل مناسب علفهای هرز میتوان به عملکرد بالاتر دست یافت.