بررسی اثر تنش خشکی، سطوح مختلف کود نیتروژن و پتاسیم بر برخی صفات زراعی و فیزیولوژیکی ذرت سینگل کراس ۷۰۴

به منظور مطالعه اثر تنش خشکی، سطوح مختلف کود نیتروژن و پتاسیم بر برخی صفات فیزیولوژیکی و زراعی ذرت، تحقیقی در مرکز تحقیقات کشاورزی بایع کلا (نکاء) طی دو سال زراعی ۱۳۹۴و ۱۳۹۵ انجام پذیرفت. آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار روی هیبرید ذرت سینگل کراس ۷۰۴ اجرا شد. تنش خشکی به عنوان عامل اصلی در ۴ سطح (آبیاری پس از ۷۵، ۱۰۰، ۱۲۵ و ۱۵۰ میلی-متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) و نیتروژن سه سطح (۸۰، ۱۶۰ و ۲۴۰ کیلوگرم در هکتار) وپتاسیم در سه سطح (۷۵، ۱۵۰ و ۲۲۵ کیلوگرم در هکتار ) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد.مقایسه میانگین ها اثر متقابل نشان داد که با افزایش مقادیر نیتروژن و پتاسیم شاخص برداشت ۵۲/۳۰ درصد کاهشیافت.همچنین کمترین شاخص برداشت نیتروژنتحت اثر متقابلدور آبیاری×نیتروژن مربوط به تیمار دور آبیاری ۱۵۰ میلی متر تبخیر با مصرف ۲۴۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار به میزان ۹۱/۳۰ درصد کاهش داشت. بیشترینمحتوای نسبی آب و شاخص مقدار کلروفیل برگدر دور آبیاری ۷۵ میلی متر تبخیر از تشت تبخیر و مصرف ۲۴۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار مقایسه میانگین هابه ترتیب برابر ۱۲/۹۴%و ۵۹/۶۱%حاصل شد. بیشترین عملکرد دانه و نیتروژن برگ بلال برای سال دوم در دور آبیاری ۷۵ میلی-متر تبخیر و مصرف ۲۴۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار به ترتیب با میانگین ۱۲۸۰۷ کیلوگرم در هکتار و ۷۲/۲ درصدبدست آمد. لذا باافزایش تنش خشکی، نیتروژن و پتاسیمصفات شاخص برداشت و شاخص برداشت نیتروژن کاهش یافت.