بررسی اثرات اکوفیزیولوژیک و مورفولوژیک تنوع در بروز ژنهایPEAMT۱ و PEAMT۲ در ژنوتیپهای مقاوم وحساس به خشکی گندم نان

به منظور بررسی واکنش ژنوتیپهای گندم نان به اثرات ناشی از خشکی و بروز ژن ،دوآزمایش جداگانه به صورت آزمایشگاهی و گلخانه ای بصورت فاکتوریل و به ترتیب در قالب طرحهای کاملا تصادفی و بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار،در آزمایشگاه و گلخانه در دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه در سال ۱۳۹۴ انجام شد. عوامل این طرحها،در آزمایشگاه، بیست ژنوتیپ گندم (ده ژنوتیپ مقاوم و ده ژنوتیپ حساس به خشکی) و شش سطح پتانسیل اسمزی و در گلخانه،۶ ژنوتیپ منتخب(سه ژنوتیپ حساس و سه ژنوتیپ مقاوم به خشکی) و شش سطح پتانسیل اسمزی بودند.آزمایشهای مربوط به فناوریهای زیست شناسی مولکولی نیز در دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه ، انجام شد. نتایج نشان داد، ژنوتیپهای مقاوم به خشکی پیشتاز،آذر۲ و پارسی،از نظر درصد،مدت و سرعت جوانه زنی، برتری قابل توجه و۴۰ درصدی نسبت به ژنوتیپهای حساس به خشکی پیشگام، اوحدی و رصد داشتند. وزن خشک ریشه چه نیز در ژنوتیپ پارسی با ۹۹/۷۸ میلیگرم ، بیشترین مقدار و بیش از سه برابر کمترین وزن خشک ریشه چه در ژنوتیپ رصد با ۰۸/۲۴ میلیگرم بود. در گلخانه، حد بالاو پایین مقادیر صفات درصد،مدت و سرعت سبز شدن و وزن بوته ها به ترتیب به ژنوتیپ مقاوم به خشکی پارسی و ژنوتیپ حساس به خشکی پیشگام تعلق داشت. افزایش تنش اسمزی در ژنوتیپ پارسی موجب افزایش بروز ژن TaPMT۱شد،که به وضوح نشان دهنده درگیر بودن این ژن، حداقل در سطح بیان ژن در واکنش به تنش اسمزی است .