تاثیر پیش تیمار بذر با اسید سالیسیلیک و تلقیح با باکتری های محرک رشد بر عملکرد و برخی ویژگی های مورفوفیزیولوژیک ماش (Vigna radiata)

به منظور بررسی تاثیر پیش تیمار بذری با اسید سالیسیلیک و تلقیح با باکتری های محرک رشد بر عملکرد و برخی صفات مورفوفیزیولوژیک ماش، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۳ تکرار اجرا گردید. فاکتورهای موردبررسی شامل کاربرد اسید سالیسیلیک در ۴ سطح (صفر، ۲/۰، ۵/۰ و ۱ میلی مولار) و تلقیح بذر با باکتری های محرک رشد در ۴ سطح (عدم تلقیح بذر به عنوان شاهد، تلقیح بذر با باکتری سودوموناس استرین ۱۸۶، ازتوباکتر کروکوکوم استرین ۵ و آزوسپیریلوم لیپوفروم استرینOF) بود. بر اساس نتایج به دست آمده برهمکنش پیش-تیمار اسید سالیسیلیک و تلقیح با باکتری های محرک رشد بر شاخص کلروفیل برگ، درصد پروتئین دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت معنی دار بود درصورتی که صفات وزن خشک ریشه، حجم ریشه و عملکرد بیولوژیک فقط تحت تاثیر اثرات ساده این دو تیمار قرار گرفتند. بیشترین میزان عملکرد بیولوژیک، وزن خشک و حجم ریشه در شرایط پیش تیمار اسید سالیسیلیک با غلظت ۵/۰ میلی مولار مشاهده شد. بیشترین درصد پروتئین دانه در همه سطوح اسید سالیسیلیک در شرایط تلقیح با ازتوباکتر مشاهده شد ولی میزان اثرات مثبت باکتری های محرک رشد بر عملکرد دانه، شاخص کلروفیل و شاخص برداشت به غلظت اسید سالیسیلیک بستگی داشت و در شرایط پیش تیمار بذر با سطوح ۲/۰ و ۵/۰ میلی مولار اسید سالیسیلیک، بیشترین عملکرد دانه در اثر تلقیح با باکتری سودوموناس به دست آمد.