طراحی مدل ارزیابی ریسک های حمل و نقل ریلی با استفاده از روش بهترین بدترین (BWM)

در طول دهه گذشته، مدیریت ریسک به یک رویه تجاری اصلی در دولت و صنعت تبدیل شده است. در بخش حمل و نقل، هدف اصلی مدیریت ریسک کاهش احتمال و شدت حادثه بوده است که صنعت حمل و نقل ریلی نیز از این قاعده مستثنی نیست. جایگاه و تاثیر مطالعات و ارزیابی ریسک بر موفقیت سازمان ها موضوعی اثبات شده و غیرقابل کتمان است. هدف از انجام پژوهش حاضر شناسایی و ارزیابی ریسک های حمل ونقل ریلی با استفاده از روش بهترین بدترین (BWM) می باشد. در این پژوهش ابتدا ریسک های حمل و نقل ریلی شناسایی شده و سپس با استفاده از روش دلفی غربالگری و به تایید خبرگان رسیدند و در ادامه با استفاده از روش بهترین بدترین، به محاسبه وزن و اولویت ریسک های پژوهش پرداخته شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که ۲۳ ریسک در ۵ دسته بر زنجیرحمل و نقل ریلی تاثیرگذار هستند.یافته های این پژوهش نشان داد در بین ریسک های اصلی، ریسک مخاطرات نقص در ریل با وزن ۰.۳۱۲ رتبه اول ، ریسک مخاطرات فنی واگن با وزن ۰.۲۲۶ رتبه دوم را کسب کرده است.همچنین در بین زیر ریسک های پژوهش، ریسک برخورد با قطار با وزن ۰.۳۳، ریسک عیوب جوش ریل با وزن ۰.۵۸۲، ریسک فرسودگی مسیر با وزن ۰.۴۳۸، ریسک بارش شدید باران و برف با وزن ۰.۴۷۱، ریسک مشکلات ترمز واگن با وزن ۰.۳۸۳، در هر دسته رتبه اول را به دست آورده اند.همچنین رتبه بندی نهایی ریسک ها نشان داد ریسک عیوب جوش ریل با وزن۰.۱۸۲ و ریسک مشکلات ترمز واگن با وزن ۰.۰۸۷ رتبه اول و دوم را در بین ریسک ها درا هستند. ریسک فرسودگی مسیر با وزن ۰.۰۸۵ رتبه سوم و ریسک ریل شکسته با وزن ۰.۰۶۴ رتبه چهارم و همچنین ریسک برخورد با قطار با وزن ۰.۰۵۵ در رتبه پنجم بین ریسک ها است