بررسی رابطه ی کمال گرایی بر خودکارآمدی و سلامت روان دانشجویان دانشگاه شهید هاشمی نژاد مشهد

هدف و زمینه ی پژوهش: هدف پژوهش بررسی رابطه ی کمال گرایی بر خودکارآمدی و سلامت روان دانشجویان دانشگاه شهید هاشمی نژاد مشهد است. به همین منظور ۱۹۰ نفر دانشجو با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند..جهت جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه کمال گرایی اهواز( ۱۳۷۸ )، خودکارآمدی شرر ۴ ( ۱۹۸۲ ) و پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ ۵ ( ۱۹۷۹ ) استفاده شد. پس از اجرای پرسشنامه ها داده های بدست آمده با روش آماری همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که بین کمال گرایی، خودکارآمدی و سلامت روان ( P<۰/۰۱ ) دانشجویان رابطه ی معناداری وجود دارد. همچنین کمال گرایی قادر به پیش بینی خودکارآمدی و سلامت روان می باشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت کمال گرایی یکی از عوامل پیش بینی کننده خودکارآمدی و سلامت روان می باشد.استفاده از روش های روانشناختی جهت تعدیل سلامت روان نقش موثری درافزایش سلامت روانی افراد خواهد داشت . دانشجویانی که از کمال گرایی و خودکارآمدی پایین تر برخوردارند نمی توانند تعارضات خود را حل و فصل کنند . دانشجویان باید در صدد بالا بردن کمال گرایی خود باشند تا به تبع آن خودکارآمدییشان افزایش یابد و تعارض و مشکلات را حل کنند.