تاثیر محرک زیستی کیتوزان بر صفات فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی ریحان بنفش (Ocimum basilicum L.) تحت تنش کم آبی

گیاهان دارویی واکنش های متفاوتی نسبت به تنش خشکی در عملکرد و مواد موثر تولیدی دارند. ریحان (Ocimum basilicum L.) به عنوان یک گیاه دارویی کاربرد زیادی در درمان بسیاری از بیماری ها دارد. کیتوزان از ترکیبات اصلی دیواره سلولی بسیاری از گونه های قارچی، باعث تغییرات فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی در گیاهان می شود. این تحقیق به منظور بررسی اثر تنش کمبودآب (۱۰۰، ۶۰ و ۳۰ درصدظرفیت زراعی) و محرک کیتوزان (۰، ۲/۰ و ۴/۰ گرم در لیتر) بر روی ویژگیهای رشدونمو گیاه ریحان در مزرعه دانشگاه آزاداسلامی شهرکرد در سال ۱۳۹۳ اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی، با سه تکرار اجرا گردید. پارامترهای مورفولوژیکی (طول ساقه، تعداد شاخه جانبی، سطح برگ، وزن تر وخشک) و فیزیولوژیکی (میزان کلروفیل، کارتنوئید، پرولین، قندهای محلول، فنل و فلاونوئید) اندازه گیری شد. تجزیه واریانس نشان داد سطوح مختلف خشکی و کیتوزان و اثرات متقابل آنها بر برخی پارامترهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاه موثر بودند. تنش خشکی باعث کاهش در رنگیزه ها، سطح برگ، طول ساقه، وزن تر ریشه و اندام هوایی و افزایش در میزان پرولین، قندهای محلول و محتوی فنل و فلاونوئید گردید. تیمار با کیتوزان باعث افزایش وزن تر ریشه و ساقه، قندهای محلول، پرولین، فنل و فلاونوئید گیاهان در شرایط تنش و غیرتنش گردید. باتوجه به اینکه خشکی از ویژگی های بارز جغرافیایی کشور ایران می باشد و از این پدیده ی طبیعی و غیرقابل تغییر، گریزی نیست، بنابراین جهت مقابله و کاهش خسارت کمبود آب استفاده از پلیمرزیستی کیتوزان، به عنوان ماده طبیعی کاهش دهنده تنش خشکی در ریحان، حائز اهمیت می باشد.