تاثیر شیوه های کشت بر ویژگی های زراعی و عملکرد روغن ارقام گلرنگ بهاره

با توجه به محدودیت منابع آبی در مناطق گرم و خشک و همچنین شدت میزان تبخیر از سطح خاک، لذا انتخاب بهترین شیوه کشت در جهت کاهش اثرات سوء عوامل نامساعد محیطی از اهمیت خاصی برخوردار است. به منظور بررسی تاثیر شیوه های کشت بر ویژگی های زراعی و عملکرد روغن ارقام گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) بهاره این آزمایش در منطقه کاشان و در سال ۱۳۹۲ به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل چهار شیوه کشت غرقابی، کشت در کف شیار، کشت در محل داغ آب پشته ها و کشت روی پشته و سه رقم گلرنگ، گلدشت، بومی اصفهان و رقم صفه بود. صفاتی مانند ارتفاع بوته، قطر ساقه تعداد ساقه، تعداد غوزه پوک در هر بوته، تعداد غوزه در متر مربع، تعداد دانه در متر مربع، وزن دانه های غوزه ها، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت بوته و عملکرد روغن مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد اثر برهمکنش شیوه های کشت و ارقام بر صفات ارتفاع بوته، تعداد غوزه در متر مربع، تعداد دانه در متر مربع، وزن دانه های غوزه ها، عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت بوته و عملکرد روغن معنی دار شد. همچنین بالاترین عملکرد روغن (۷/۳۸۹ کیلوگرم در هکتار) در شیوه کشت بذور در محل داغ آب و رقم گلدشت و کمترین آن (۳/۲۵۴ کیلوگرم در هکتار) در شیوه کشت پشته و رقم بومی اصفهان تولید شد. بنابراین در مناطق با آب و هوای گرم و خشک مانند کاشان، شیوه کشت روی خط داغ آب می تواند باعث کاهش تجمع املاح ناشی از تبخیر سطحی شود.