اثر شوری آب و کودهای آلی و شیمیایی روی خصوصیات ریخت شناسی و زراعی گاوزبان اروپایی

به منظور بررسی اثرات شوری آب آبیاری توام با کودهای آلی و شیمیایی بر خصوصیات ریخت شناسی و زراعی گاوزبان، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال ۱۳۹۱ در دانشگاه زابل اجرا شد. تیمارها شامل کیفیت آب در دو سطح (آب رودخانه و آب چاه با هدایت الکتریکی ۱۸/۴ دسی زیمنس بر متر) به عنوان عامل اصلی و تیمار های مختلف کودی شامل NPK (به مقدار۸۰:۴۰:۳۰ کیلوگرم در هکتار)، کود دامی (۴۰ تن در هکتار)، ترکیب کود شیمیایی و دامی (نصف مقادیر یاد شده) و تیمار عدم کود به عنوان عامل فرعی بود. کاربرد آب شور تمام صفات به استثنای تعداد برگ در بوته را به طور معنی دار و بیش از ۲۰ درصد کاهش داد. تیمارهای مختلف کودی موجب افزایش معنی دار تمامی صفات مورد مطالعه در مقایسه با شاهد گردید؛ کاربرد تلفیقی کود شیمیایی و دامی در افزایش این صفات اثر بخش تر بود و ارتفاع گل آذین، تعداد شاخه جانبی، تعداد گل در گل آذین، کلروفیل a، کلروفیل کل و کاروتنوئید را به ترتیب به میزان ۴/۱۹، ۹/۳۰، ۵/۳۱، ۶/۲۵، ۸/۲۴ و ۳/۲۵ درصد نسبت به شاهد افزایش داد. برهمکنش تیمارهای آزمایش بر ارتفاع بوته، ارتفاع گل آذین، کلروفیلb ، عملکرد کل بوته و عملکرد خشک سرشاخه گلدار معنی دار شد و استفاده از کود توانست کاهش عملکرد اقتصادی را در اثر آب شور را جبران کند. با توجه به این بررسی می توان کوددهی به خصوص تلفیق کود آلی و شیمیایی را برای تولید اقتصادی گاوزبان تحت شرایط تنش شوری در زابل پیشنهاد کرد.