بررسی اثر پوشش دار کردن بذر بر وزن خشک گونه مرتعی گون گزی تحت شرایط مختلف رطوبتی وعمق کاشت در منطقه بروجرد

روش پوشش دار کردن بذر از روش های تقویت کننده ای است که در آن مواد مختلفی را به سطح خارجی بذر می چسبانند، که باعث افزایش کارایی بذر می شود. این تحقیق به منظور بررسی اثر پوشش دار کردن بذر بر وزن خشک گونه مرتعی گون گزی ((Astragalus adscendens در شرایط مختلف تنش خشکی و عمق کاشت انجام شد که به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار به اجرا در آمد. تیمار ماده پوشش دهنده در چهار سطح بدون پوشش (NC) ، ماده با پایه معدنی (CC)، ماده با پایه آلی (OC) و ماده با پایه هیدروژل (HC)،  تیمار درصد رطوبت خاک در سه سطح ۹%، ۱۴% و ۲۱% وزن خاک خشک، تیمار عمق کاشت در دو سطح کشت سطحی و سه برابر قطر بزرگ بذر استفاده شد. نتایج تیمارهای اصلی نشان داد که تیمار رطوبت و عمق کاشت معنی دار بوده و تیمار مواد پوششی اثر معنی داری(P<۰.۰۱) نداشت. در بررسی اثر متقابل دوگانه نیز اختلاف معنی داری به لحاظ وزن خشک  بین تیمارهای پوشش دهنده و شاهد مشاهده نشد. در بررسی اثرهای متقابل سه گانه با افزایش رطوبت و عمق کاشت اگرچه وزن خشک روند افزایشی داشت، اما از لحاظ آماری معنی دار نشد، ولی از لحاظ توصیفی تفاوت نسبتا زیادی ایجاد کرد. در سطح رطوبت ۹% و کشت سطحی (تنش بالا) تیمار شاهد نسبت به  تیمار مواد پوششی، رشدی نداشته، که می توان نقش مواد پوششی را در بالا بردن عملکرد گیاه موثر دانست.