اثر سویه های متفاوت باکتری سودوموناس فلورسنت بر خصوصیات کمی و کیفی گیاه روغنی گلرنگ

به منظور مطالعه اثرات کاربرد باکتری های محرک رشد (سودوموناس) بر عملکرد و اجزای عملکرد و برخی ویژگی های گلرنگ (Carthamus tinctorious L) رقم IL۱۱۱، آزمایشی در سال زراعی ۸۹-۱۳۸۸ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ده تیمار در سه تکرار انجام گردید. تیمارها شامل: سویه های ۱۸۷،۱۶۹،۹۹،۳۶ باکتری های سودوموناس فلورسنت و سویه های ۱۷۷،۱۶۸، ۱۵۹، ۴۱،۱۱ باکتری های سودوموناس پوتیدا به همراه تیمار شاهد (بدون تلقیح باکتری) بودند. در این بررسی عملکرد کمی، اجزای عملکرد و خصوصیات کیفی (درصد روغن و پروتئین) اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که تلقیح گیاه با سویه های باکتری بر هیچ کدام از ویژگی های گیاه معنی دار نبود، با این وجود مقایسات گروهی نشان داد که صفاتی همچون تعداد شاخه اصلی در بوته، قطر ساقه و وزن هزار دانه و از صفات کیفی درصد چربی دانه معنی دار شدند. اکثر تیمارهای باکتری از لحاظ صفات کمی و کیفی مورد مطالعه بر تیمار شاهد برتری نشان دادند، باکتری ها به طور متوسط عملکردهای دانه و روغن را به ترتیب به میزان ۲۵ و ۵۰ درصد افزایش دادند. باکتری های سودوموناس پوتیدا نسبت به سایر باکتری ها در تمامی صفات بجز تعداد طبق در بوته برتر بودند. از لحاظ شاخص سطح برگ، تجمع ماده خشک و سرعت رشد محصول سویه ۱۷۷ باکتری سودوموناس پوتیدا نسبت به سایر تیمارها به صورت معنی داری برتر بودند. به نظر می رسد که بتوان با کاربرد باکتری های محرک رشد در جهت افزایش ویژگی های رشدی گیاهان استفاده کرد.