ارایه الگوی تبدیل کارکنان نامرئی به مرئی در بخش دولتی ایران

سازمانها، با استخدام و به کارگیری کارکنان، درصدد تحقق اهداف خود هستند. کارکنان نامرئی، کارکنانی هستند که در حاشیه مانده اند یا به حاشیه رانده شده اند و کسی به آنها توجه نمی کند و اهمیت زیادی برای آنان قائل نمی شودو مدیران از تمام توان، ظرفیت، قابلیت و توانمندی های آن ها به معنای وسیع کلمه استفاده نمی کنند. پژوهش حاضر از نظرهدف کاربردی است و در زمره پژوهشهای توصیفی پیمایشی قرار می گیرد وبا استفاده ازروش داده بنیاد انجام شده است. برای به دست آوردن داده های موردنیازدر این پژوهش با۱۳ نفر از کارکنان بخش دولتی که در چنین شرایط قرار داشتند مصاحبه نیمه ساختار یافته به عمل آمد و داده ها از مصاحبه ها استخراج شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش نظام دار استراوس وکوربین با کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری گزینشی استفاده شده است. بعد از تحلیل داده ها الگویی برای تبدیل کارکنان نامرئی به کارکنان مرئی با نقش رهبری تحول آفرین ارایه شده است. بر اساس نتایج بدست آمده این الگو دارای مدل نهایی، در تبدیل کارکنان نامرئی به مرئی ، شامل عوامل بستر ساز ، شرایط زمینه ای، رهبرد ها ، شرایط مداخله گر، و پیامده ها در تبدیل کارکنان نامرئی به مرئی است که میتواندکمک شایانی به کاهش پدیدهکارکنان نامرئی نماید.