رابطه خلیفه الله (انسان کامل) و ملائکه از منظر قرآن و عرفان
محل انتشار: پژوهشنامه مذاهب اسلامی، دوره: 9، شماره: 18
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 382
فایل این مقاله در 25 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MAZHB-9-18_016
تاریخ نمایه سازی: 8 اسفند 1401
چکیده مقاله:
نسبت انسان کامل، یا به تعبیر روایات «خلیفه الله»، با فرشتگان از جمله معارفی است که در حوزه علوم دینی و عرفانی بسیار مهم و اساسی است. عرفان، که عصاره اش نظام وحدت وجود است، هستی را دارای مراتبی می داند که هر کدام ویژگی های خاص و مستقلی دارند. مثلا محل حضور فرشتگان که از ماده مجرد بوده اند اقرب به مقام وحدت است، حال آنکه انسان در عالم ماده مستقر است. از طرفی انسان کامل مظهر اسم اعظم خدا است و موجودات دیگر مظاهر دیگر اسمای کلی و جزئی او هستند و چون اسم اعظم بر همه اسماء محیط است و در تمام آنها سریان و جریان دارد، بنابراین خلیفه الله نه تنها بر همه موجودات، از جمله ملائکه، احاطه دارد و در جمیع آنها ساری و جاری است، بلکه ملائکه خادمان او و به مثابه عضوی از اعضا یا شانی از شئون او هستند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فرشته قنبری صفت مقدم
دانشجوی دکتری تصوف و عرفان اسلامی، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم، ایران
علی فضلی
استادیار گروه عرفان، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، قم، ایران
رحمان بوالحسنی
استادیار گروه تصوف و عرفان اسلامی، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :