تاثیر تمرین ترکیبی و بی تمرینی متعاقب آن بر سطوح آپلین در زنان دیابتی نوع دو
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 114
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAHSSP-9-2_004
تاریخ نمایه سازی: 9 اسفند 1401
چکیده مقاله:
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر دوازده هفته تمرین ترکیبی و هشت هفته بی تمرینی متعاقب آن بر سطوح اپلین در زنان دیابتی نوع دو انجام شد. روش شناسی: در این مطالعه تجربی،۳۰ زن دیابتی یائسه با دامنه سنی ۵۰ تا ۶۵ سال، دارای اضافه وزن (شاخص توده بدن: ۸۳۵/۰ ± ۴۲/۳۰ Kg/m۲) به دو گروه تمرین (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین در یک برنامه تمرینی ترکیبی هوازی (۵۰ تا ۷۵ درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره) و مقاومتی (۵۰ تا ۷۵ درصد یک تکرار بیشینه) به مدت دوازده هفته به تمرین پرداختند و پس از آن هشت هفته بی تمرینی را تجربه کردند. خونگیری قبل از شروع تمرینات، ۴۸ ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین و بعد از دوره بی تمرینی انجام و مقادیر آپلین، انسولین سرم خون، قند خون ناشتا و درصد چربی بدن اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شدند. یافته ها: سطح سرمی آپلین در گروه تمرین در پایان دوره تمرین افزایش معنادار یافته بود (۰۴/۰=p) و در دوره بیتمرینی نیز کاهش معنادار یافته بود (۰۰۱/۰=p)، همچنین این تغییرات به نسبت گروه کنترل نیز معنادار بود (۰۱۶/۰=p). سطح قند خون و انسولین ناشتا نیز در گروه تمرین نسبت به کنترل کاهش معناداری در پایان دوره تمرین و بی تمرینی داشت (۰۰۱/۰=p). نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین ترکیبی موجب افزایش آپلین می شود و بی تمرینی نیز می تواند تا حدودی اثرات مثبت تمرین را در این مورد تخریب کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عادل دنیایی
استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه صنعتی شاهرود، سمنان، ایران
فاطمه شعبانی
کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه صنعتی شاهرود، سمنان، ایران
فرهاد غلامی
دانشیار فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه صنعتی شاهرود، سمنان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :