رابطه ویژگیهای جمعیت شناختی و نوع جرم با اختلال شخصیتی سایکوپاتی در زندانیان مرد شهر مهاباد

مقدمه: سایکوپاتی یک اختلال شخصیتی با پیشینه طولانی است. متغیرهای مختلفی با این اختلال رابطه دارند. هدف مطالعه حاضر بررسی رابطه ویژگیهای جمعیت شناختی و نوع جرم با اختلال شخصیتی سایکوپاتی در زندانیان مرد شهر مهاباد می باشد. روش کار: مطالعه حاضر مقطعی – توصیفی می باشد. از جامعه زندانیان مرد شهر مهاباد به تعداد ۳۹۲ نفر تمامی زندانیان از طریق نمونه گیری تمام شماری انتخاب شدند که در نهایت تعداد ۳۸۴ نفر به عنوان نمونه نهایی بررسی شدند. سایکوپاتی از طریق پرسشنامه سایکوپاتی لوینسون و مشخصات جمعیت شناختی و نوع جرم از طریق چک لیست مشخصات مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، تی استودنت، تحلیل واریانس یک راهه (ANOVA) و آزمون تعیبی توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: بین سن و تعداد فرزندان با عامل ۲ سایکوپاتی رابطه مثبت و معنی دار وجود داشت (P<۰.۰۵). میزان سایکوپاتی در زندانیان با سابقه اعتیاد به مواد و الکل، زندانیان با جرم سرقت (عامل ۲)، زندانیان با تحصیلات لیسانس، زندانیان در دومین سابقه دستگیری (P<۰.۰۱) و زندانیان با دامنه حبس ۴-۵ سال از سایر زندانیان بیشتر بود (عامل ۱ و نمره کل) (P<۰.۰۱). میزان سایکوپاتی بر حسب میزان دارآمد متفاوت بود(P<۰.۰۱). بین سایر متغییرها و سایکوپاتی رابطه معنی داری بدست نیامد.نتیجه گیری: شناخت سایکوپاتی بر اساس ویژگیهای جمعیت شناختی دانش ما درباره این اختلال شخصیتی افزایش می دهد و می تواند برای کسانی که در محیط زندان با این افراد سروکار دارند بسیار با ارزش باشد.