مقایسه عملکرد فیلترهای حذف نویز در بهبود کیفیت تصاویر پت(PET )مغزی کم دوز با دو سطح دوز ۵ و ۱۰ درصد

توموگرافی تابش پوزیترون بعنوان یک مدالیته تصویربرداری پزشکی هسته ای، به طور فزاینده ای در روال بالینی برای تشخیص بیماری و سرطان استفاده می شود. برای دستیابی به تصویر PET با کیفیت بالا برای اهداف تشخیصی، باید دوز استانداردی از ردیاب رادیواکتیو به بدن بیمار تزریق شود که منجر به افزایش خطر ناشی از آسیب تابشی می شود. با این حال، کاهش دوز ردیاب منجر به افزایش نویزها و کاهش نسبت سیگنال به نویز و کاهش کیفیت تصویر PET می شود. در این مقاله به ارزیابی عملکرد فیلترهای گاوسین، بای لترال، فیلتر میانگین غیرمحلی و تبدیل موجک در بهبود کیفیت تصاویر PET کم دوز پرداخته شده است. ابتدا این فیلترها بطور جداگانه برای دو سطح دوز ۵ و ۱۰ درصد بهینه شدند و سپس فیلترهای بهینه بر روی ۴۰ تصویر مغزی PET با سطح دوز ۵ و ۱۰ درصد اعمال شدند. در نهایت عملکرد این فیلترها با استفاده از معیارهای PSNR ، RMSE در کل مغز و معیارهای RMSE و Bias در نواحی مختلف مغزی (به عنوان مثال، تالاموس، مخچه، پوتامن و...) ارزیابی و مقایسه شدند. از بررسی نتایج کل مغز مشاهده شد که در هردو سطح دوز فیلترهای بای لترال، گاوسین و میانگین غیرمحلی عملکرد بهتری نسبت به تبدیل موجک دارند و توانستند کیفیت تصویر فیلترشده در سطح دوز ۵درصد را به کیفیت تصویر کم دوز ۱۰درصد برسانند. از بررسی مقادیر بایاس در نواحی مختلف مغزی نیز مشاهده شد که فیلتر میانگین غیرمحلی بهترین عملکرد و فیلتر تبدیل موجک بدترین عملکرد را دارد. بهترین عملکرد توسط فیلتر میانگین غیرمحلی و بدترین عملکرد توسط فیلتر تبدیل موجک به دست آمد.