عدم تغییر HDL در حضور افزایش پاراکسوناز-۱ در پاسخ به تمرینات TRX در زنان چاق میانسال غیرفعال
محل انتشار: مجله دانشکده پزشکی مشهد، دوره: 65، شماره: 3
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 111
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MJMS-65-3_002
تاریخ نمایه سازی: 9 اسفند 1401
چکیده مقاله:
مقدمه: شواهد علمی از کاهش اثرات آنتی آتروژنیک و آنتی اکسیدانی PON-۱ (PON۱) در حضور چاقی حکایت دارند. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر ۸ هفته تمرین TRX بر PON۱ و HDL در زنان چاق میانسال غیرفعال انجام گرفت.روش کار: برای این منظور ، تعداد ۲۸ زن چاق میانسال غیرفعال ۳۰ تا ۴۰ ساله (۳۶ ≥ BMI ≥ ۳۰) به شیوه تصادفی به گروه های TRX (۸ هفته، ۳ جلسه در هفته) و کنترل (عدم تمرین) تقسیم شدند. سطوح ناشتایی فعالیت PON-۱ و HDL و شاخص های آنتروپومتریکی (وزن، دور شکم، شاخص توده بدن، چربی احشایی و درصد چربی بدن) در شرایط قبل و ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین در هر دو گروه اندازه گیری شد. از آزمون آماری تی مستقل و همبسته جهت مقایسه سطوح پایه و تغییرات متغیرها بین دو گروه بین دو شرایط قبل و پس از برنامه تمرینی استفاده شد. نتایج: تمرینات TRX به افزایش معنی دار PON-۱ (۰۱۶/۰ = p) و کاهش شاخص های آنتروپومتریکی(۰۵/۰ >ρ) منجر شد اما سطوح HDL تغییر معنی داری پیدا نکرد(۰۸۷/۰ = p). هیچ یک از متغیرها در گروه کنترل تغییر نکردند(۰۵/۰ < ρ).نتیجه گیری: علیرغم عدم تغییر HDL، اجرای تمرینات TRX بواسطه افزایش PON-۱ با اثرات آنتی اکسیدانی و آنتی آتروژنیکی در زنان چاق میانسال همراه است.
نویسندگان
سیده لیلی حسینی
مربی گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه، ساوه، ایران
مجتبی ایزدی
استادیار گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامیواحد ساوه، ساوه، ایران ( نویسنده مسئول)