نقش میانجی گری سازگاری زناشویی در رابطه ی استرس مرتبط با ناباروری و پریشانی هیجانی در زنان نابارور مراجعه کننده به کلینیک های ناباروری

مقدمهاین پژوهش با هدف نقش میانجی گری سازگاری زناشویی در رابطه استرس مرتبط با ناباروری و پریشانی هیجانی در زنان نابارور مراجعه کننده به کلینیک ناباروری شهید بهشتی اصفهان انجام گرفته است. مواد و روش ها روش این پژوهش همبستگی از نوع علی بود و به این منظور ۲۰۰ زن با تشخیص ناباروری اولیه مراجعه کننده به مرکز ناباروری شهید بهشتی اصفهان در زمستان۱۳۹۷ به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های مشکل باروری نیوتن، سازگاری زناشویی اسپینر، افسردگی بک و اضطراب حالت و صفت اسپیلبرگر پاسخ دادند. برای مدل سازی معادلات ساختاری از نرم افزار AMOS۲۲ استفاده شد.یافته هانتایج نشان داد که سازگاری زناشویی میانجی کننده جزیی تاثیر استرس مرتبط با ناباروری بر پریشانی هیجانی است. به عبارت دیگر استرس مرتبط با ناباروری، پریشانی هیجانی را افزایش می دهد و این تاثیر با وجود سازگاری زناشویی کمتر در افراد نابارور بیشتر می گردد.نتیجه گیرینتایج این پژوهش نشان داد که استرس مرتبط با ناباروری بر پریشانی هیجانی هم تاثیر مستقیم و هم غیرمستقیم دارد و سازگاری زناشویی میانجی کننده جزیی تاثیر استرس مرتبط با ناباروری بر پریشانجی هیجانی بود. لذا با کاهش استرس مرتبط با ناباروری می توان سازگاری زناشویی را افزایش داد و پریشانی هیجانی(اضطراب و افسردگی) را در زنان نابارور بهبود بخشید.کلیدواژه ها استرس مرتبط با ناباروری، سازگاری زناشویی، زنان نابارور