مطالعه آزمایشگاهی خواص مکانیکی بتن معمولی تحت حرارت بالا مصرفی در سازه های هیدرولیکی، به همراه صحت سنجی توسط آزمون های SEM و XRD

در این پژوهش آزمایشگاهی یک طرح اختلاط از بتن معمولی نوع ۲ با عیار۵۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب از سیمان پرتلند ساخته شد. آزمون­های مقاومت فشاری، مقاومت کششی و مدول الاستیسیته بتن، در سن عمل­آوری۹۰ روزه در دمای ۲۱ و حرارت ۶۰۰ درجه سلسیوس بر روی نمونه­های بتنی انجام گرفت. در ادامه به منظور بررسی بیشتر و صحت سنجی نتایج، آزمون­های SEM و XRD در سن عمل­آوری ۹۰ روزه، بر روی نمونه­های بتنی انجام گرفت. بررسی­های حاصله از این پژوهش حاکی از این مطلب است که اعمال حرارت بالا در نمونه­های بتنی موجب افت نتایج آزمون­ها می­­گردد، در این راستا در آزمون مقاومت فشاری بتن، میزان مقاومت از ۹۲/۶۴ به ۴۵/۳۷ مگاپاسکال کاهش یافت که افت ۳۱/۴۲ درصدی را شامل گردید. در آزمون مقاومت کششی بتن، میزان مقاومت از ۲۲/۵ به ۲۷/۲ مگاپاسکال کاهش یافت که افت ۵۱/۵۶ درصدی را شامل گردید، و در آزمون مدول الاستیسیته بتن، میزان مدول الاستیسیته از ۷۳/۳۳ به ۲۴/۱۲ گیگاپاسکال کاهش یافت که افت ۷۱/۶۳ درصدی را به خود اختصاص داد. نتایج حاصل از آزمون­های SEM و XRD در دمای ۲۱ درجه سلسیوس و تحت حرارت بالا، ضمن هماهنگی با یکدیگر، در همپوشانی با نتایج حاصل از سایر آزمون­های این مقاله قرار گرفتند.