نگاهی بر مفهوم هنر سنتی با تکیه بر آرای سنت گرایان و فلاسفه ایرانی-اسلامی

واژه هنر در طول تاریخ دستمایه معانی و تلقی های متعددی گردیده و همواره تعریف و دسته بندی آن نزد اندیشمندان این حوزه دارای سختی های فراوانی است. خصوصا در هنری که دارای مضامین قدسی و دینی بوده و به نوعی تحت تاثیر نگاه سنتی نیز بوده است. آنچه که در این تحقیق دارای اهمیت بوده است رسیدن به مفهومی از واژه هنر سنتی بود که بر اساس تعاریف متفکران سنتگرا و نیز، حکما و فلاسفه ایرانی-اسلامی تمامی مضامین و نگرش های موجود در پهنای این واژه را برای مخاطبان این عرصه روشن بنمایاند. هدف از انجام این تحقیق پاسخ به این پرسش اساسی بود که هنر سنتی چیست و چه وسعتی از نگرش های دینی و قدسی را شامل میگردد؟ روش این تحقیق از منظر هدف کاربردی و از منظر شیوه انجام کاری توصیفی بوده و روش گردآوری اطلاعات نیز به شیوه مروری کتابخانه ای انجام گردیده است. نتایج نشان می دهد که هنر سنتی فراتر از تعریف صرف واژه سنت بوده و نوعی تقدس را شامل می گردد که با رمزگرایی فراوان خود از دل و سلوک درونی فرد نشات گرفته و منجر به عروج انسان به مراتب والاتر عالم هستی می گردد. هنر سنتی از دیرباز در هنر باستان نیز نهادینه بوده و از نگاه سنتگرایان به نوعی شامل زندگی انسان ها در بطن زندگی و روزمرگی هایشان جریان داشته و تاثیر فراوانی بر هنرهای دینی پسین همچون هنر اسلامی داشته است.