تامین برق مشترکین در زمان بحران با ایجاد جزایر توزیع و تولید پراکنده

در زمان بحران ها که برق فیدرهای فشار متوسط قطع می گردد، در صورتی که احیای شبکه در کوتاه مدت امکان پذیر نباشد، استفاده از دیزل ژنراتورها برای برق دار نمودن مشترکین یک راهکار متداول می باشد. از آنجا که خروجی دیزل ژنراتورها فشار ضعیف می باشد و طولانی بودن شبکه فشار ضعیف سبب افت ولتاژ می گردد، برای برق دار نمودن مناطق بی برق با تراکم مشترکین کم ( همانند روستاهای کم جمعیت ) نیاز به دیزل های با ظرفیت پایین می باشد و عملا تهیه تعداد زیاد دیزل ژنراتور با ظرفیت پایین در بحران ها امکان پذیر نمی باشد. سیل عظیمی در تاریخ ۷ / ۵ / ۱۴۰۱ در منطقه غرب استان مازندران رخ داد که به علت کوهستانی بودن منطقه و ریزش کوه و حجم زیاد آب، بخش بزرگی از جاده ارتباطی و تاسیسات شبکه برق آسیب جدی دید. به علت امکان پذیر نبودن احداث شبکه در کوتاه مدت، استفاده از دیزل ژنراتورها برای برقدار نمودن منطقه در دستور کار قرار گرفت. به علت پراکندگی مشترکین بی برق، برقدار نمودن کلیه مشترکین به صورت فشار ضعیف بصورت مستقیم امکان پذیر نبوده است. لذا این شرکت با استفاده از سامانه GIS منطقه را به جزیره های بی برق تبدیل نمود سپس با استفاده از یک ایده ساده و خلاقانه، خروجی دیزل ژنراتور با استفاده از ترانسفورماتور موجود در منطقه به فشار متوسط تبدیل گردید و سپس با تمهیدات خاص، ترانسفورماتورهای جزایر با استفاده از شبکه فشار متوسط برق دار گردید. در این مسیر چالش های زیادی نظیر کنترل و پایداری فرکانس و ولتاژ و سنکرون نمودن و حفاظت دیزل ژنراتورها مطرح بوده است که رفع تک تک این چالش ها با تمهیدات ویژه ایامکان پذیر گردید. در این مقاله با تکیه بر این تجربه جدید در شبکه توزیع نیروی برق ایران، تامین برق مشترکین در زمان بحران با ایجاد جزایر توزیع و تولید پراکنده مورد بررسی قرار می گیرد.