اثر تغییر اقلیم بر مقدار رواناب تولیدی در منطقه هشت شهر شیراز

امروزه اثرات تغییر اقلیم در چرخه هیدرولوژی حوضه و اثر در تغییرات رژیم هیدرولوژیکی، موضوع مهم پژوهشی شده است. عموما برای تعیین کمیت تاثیر تغییرات اقلیم بر رژیم هیدرولوژیکی، نتایج مدل های گردش عمومی جو (GCMs) همراه با مدل های هیدرولوژیکی استفاده می شوند. در این تحقیق، داده های روزانه دماهای کمینه و بیشینه، بارش و ساعات آفتابی ایستگاه سینوپتیک شیراز با استفاده از مدل آماری LARSE_WG۶.۰ شبیه سازی شد و پس از اطمینان از کارایی این مدل در شبیه سازی متغیرهای هواشناسی مذکور در حوزه آبخیز شیراز، برای بررسی تاثیر پدیده تغییر اقلیم بر رواناب منطقه مورد مطالعه داده های دو سناریوی مدل HadGEM۲-ES در دو دوره با مدل آماری LARSE_WG کوچک مقیاس شد. در مرحله بعد، رواناب منطقه با استفاده از مدل SWMM شبیه­ سازی شد و نتایج آن با رواناب اندازه گیری شده مقایسه شد. بدین منظور، دو واقعه برای واسنجی و یک واقعه برای اعتبارسنجی مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس آماره های همبستگی (R)، ریشه مربعات خطا (RMSE) و ضریب کارایی نش-ساتکلیف (NSE) مدل از کارایی مناسبی برای شبیه ­سازی رواناب برخوردار است. سپس، داده های بارش مدل  LARSE_WG به مدل SWMM وارد شده و تغییرات رواناب در دوره های آتی نسبت به دوره پایه محاسبه شد. طبق سناریوهای اقلیمی RCP۴.۵ و RCP۸.۵ پیش ­بینی می شود که بارش در دوره ۲۰۴۰-۲۰۲۱، ۱۶.۱۰ تا ۸.۸۸ و در دوره ۲۰۸۰-۲۰۶۱، ۱۴.۴۹ و ۱۹.۷۳ درصد افزایش خواهد داشت. بنابراین، با فرض عدم تغییر کاربری در سطح منطقه هشت شهر شیراز از این لحاظ حجم رواناب ۱۳.۳۵ تا ۲۱.۴۸ درصد افزایش خواهد یافت.