ادراک و بازنمایی زمان در رمان ایرانی (مطالعه موردی دهه ۸۰ شمسی)
محل انتشار: مجله جامعه شناسی هنر و ادبیات، دوره: 7، شماره: 1
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 79
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSAL-7-1_002
تاریخ نمایه سازی: 11 اسفند 1401
چکیده مقاله:
این پژوهش، با تکیه بر مفروضات گفتمان مطالعات فرهنگی، بر این باور است که درکی که انسانها از «زمان» دارند نه ذاتی و جهان شمول، بلکه درکی برساخته و فرهنگی است؛ بدین معنی که هر فرهنگ صورت بندی(های) ویژه خود از زمان را شکل میدهد و به افراد ارائه مینماید. بر این اساس، پژوهش پیش رو در صدد است به بررسی صورت بندی فرهنگ ایرانی از زمان در چند رمان ایرانی دهه ۸۰ شمسی بپردازد و با بهکارگیری روش تحلیل تماتیک در پی توصیف آن است که زمان در رمانهای مذکور چگونه و در پیوند با چه مفاهیمی صورتبندی و بازنمایی شده است. نتایج بهدستآمده نمایشگر دو الگوی آگاهی زمانی متفاوت در متن رمانهاست: الگوی اول شامل زمانی دایرهای و دربرگیرنده چرخههای متداخلی از «گذشته بازگشتی» و «حال تکراری» است؛ الگوی دوم فهمی آینده محور و خطی از زمان را مطرح میکند که در بستر آن مفاهیم حال و آینده بر مفهوم گذشته غالب میشوند. در متن رمانها دو الگوی مذکور در شکل دوگانه ای متضاد ظهور میکند که در آن الگوی اول بر الگوی دوم غلبه می یابد و دومی را در هیئت «دیگری» خود بازمی شناسد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ناصرالدین غراب
استادیار مطالعات فرهنگی دانشگاه غیرانتفاعی علم و فرهنگ
هنگامه مظلومی
کارشناس ارشد مطالعات فرهنگی دانشگاه غیرانتفاعی علم و فرهنگ
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :