تحلیلی بر ویژگی های کالبدی معماری خانه گالی پوش گیلان با تاکید بر فرم، سیستم ساختمانی و مصالح بوم آورد

رطوبت و بارندگی در گیلان، عامل اصلی شکل گیری معماری بومی این منطقه می باشد و به دلیل وفور جنگل و استحصال آسان و به تبع آن مصالح چوبی مناسب برای احداث بنا، معماری مسکونی متفاوتی از سایر نقاط ایران در این استان شکل گرفته است . یکی از انواع بناهای جلگه مرکزی گیلان، یعنی بنای ” شیکیلی ” یا ” گالی پوش” می باشد که نحوه استفاده ازچوب در ساختمان سازی سنتی روستایی آن از شگفتی های معماری بومی ایران است . این نوع از بناها، در کاربرد مصالح ، نوع فناوری ساختمانی ونهایتا فرم موجود، در میان ابنیه ایرانی دارای خصوصیات ویژه و منحصر می باشند. هدف از بررسی این گونه بناها، گامی است جهت بازشناسی تکنیک و دانش سازندگان آن، در زمانی که ابزار و مصالح بومی با امکانات محدود، زمینه پیدایش آن ها را مهیا نموده است . در این پژوهش سعی شده ضمن بررسی زمینه های پیدایش معماری بومی در استان گیلان، به تحلیل ویژگی های کالبدی و فرم ساختمانی در معماری خانه گالی پوش پرداخته شود. روش تحقیق مقاله ، توصیفی تحلیلی می باشد که گردآوری مطالب در آن، از طریق منابع مکتوب کتابخانه ای ، مقالات و وبسایت های تخصصی و علمی پژوهشی مرتبط با موضوع انجام شده است .