تغییر رویکرد در طراحی مدارس با بهرهگیری از سیستم های ماژولار به عنوان راهبردی آیندهنگر در طراحی فضاهای آموزشی

در جهانی که آموزش روندی همیشگی و از مرزهای سن ، مکان و برنامه های آموزشی غیرمنعطف فراتر می رود، طراحی مدرسه نیز باید با رویکردی منعطف تر، نوآورانه تر و مشارکتی تر انجام پذیرد. فضاهای آموزشی باید بتوانند جوابگوی نیازها بر اساس تغییرات مداوم الگوهای آموزشی باشند؛ این بدین معنی است که با پیشرفت تکنولوژی و فن و تغییر در تقاضای کودک و معلم ، جوابگوی پایداری در طول زمان باشند.نظر به اینکه یکی از اهداف بلندمدت تعلیم وتربیت ، فراهم نمودن امکان رشد و شکوفایی استعدادها و اعطای مسئولیت ها به کودکان با ضرایب هوشی متفاوت است ؛ اساسی ترین موضوع در این نوع تفکر و فلسفه آموزش و پرورش نوین ، توجه به مقتضیات معماری فضاهای آموزشی امروزی نظیر استفاده از مدولاسیون در ساخت می باشد که با فراهم نمودن فضاهای باز و انعطاف پذیر، امکانا ت آموزشی لازم را به بهترین و ساده ترین وجه در اختیار تک تک فراگیران قرار می دهد. لیکن باتوجه به لزوم تغییر و ارتقا فضاهای آموزشی ؛ یکی از راهبردهای کاربردی و عملی ، استفاده از سیستم ماژولار۱ و سازههای پیش ساخته با رویکرد انعطاف پذیری می باشد. چرا که سیستم ماژولار در برابر تغییر، پاسخگو می باشد و انعطاف پذیری را ممکن می سازد.لذا به نظر می رسد؛ با استفاده از این راهبرد می توان فضاها را به طور گذرا و متناسب با اهداف تقسیم بندی و در جهت رشد فکری کودکان بهره برداری نمود. ازاین رو ساختار و اصول مدولاریته در دنیا ی امروز و از آن مهم تر در دنیای آینده یکی از راهبردهای کلیدی در زمینه طراحی و تولید است .در این پژوهش با استفاده از روش تحلیلی - کاربردی و بر پایه شیوه تحقیق کیفی با هدف ارتقا کیفیت فضاهای آموزشی ، در مرحله اول پژوهش لزوم طراحی مدارس انعطاف پذیر و ویژگی ها و قابلیت های سیستم های ماژولار تبیین و در مرحله دوم با استفاده از روش استدلال منطقی چگونگی اثرگذاری استفاده از سیستم های ماژولار بر فراهم نمودن انعطاف پذیری فضا در مدارس مورد بررسی قرار گرفته است .