تاویل پدیدارشناسانه میدان نقش جهان اصفهان از منظر روح مکان شولتز(بازشناختی برتاثیرات نظریات هایدگر در پدیدارشناسی معماری )

مارتین هایدگر، فیلسوف آلمانی قرن بیستم بوده که شولتز و برخی معماران در تبیین نظریات خود تاثیرات بسیاری از وی گرفته اند، هایدگر که ناقد سوبژکتیویسم در تفکر مدرن بود ، شعر را بهترین نحو اندیشیدن خواند. پیشگامان معماری پست مدرن، با پیروی از رویکرد وی ، تلاش کردند تا نظریات تازه ای در معماری ارائه کنند و پدیدارشناسی را در ادراک و معماری نشان دهند. و با توجه به احساس فقدان خلق فضاهای مصنوع ماندگار در معماری امروزه ایران و عدم درک صحیحی از آثار هویت بخش معماری ؛ این پژوهش با هدف تبیین جایگاه عوامل کالبدی و مصنوع در روند درک انسان از حس و روح مکان با تاکید بر رویکرد پدیدارشناسی به منظو کشف دلایل ماندگاری و هویت میدان نقش جهان میباشد که در قالب مطالعات اسنادی و کتابخانه ای از روش تحلیل معنا شناختی به توصیف پدیدارشناسی در اندیشه هایدگر و دیدگاه های معماران متاثر از آن و نتایجش در معماری می پردازد؛ با استفاده از مطالعات اسنادی و کتابخانه ای و سپس میدانی در محیط به صورت مشاهده اکتشافی و مصاحبه های باز به تفسیر پدیدار شناسی میدان نقش جهان میپردازد و به این نتیجه میرسد که فضای جمعی تشکیل شده در میدان نقش جهان بر روحیات استفاده کنندگان بسیار تاثیر گذار است وجزئی از روح آنان شده است و رابطه تنگاتنگی با هویت و فرهنگ مردم شهر دارد و همین دلبستگی باعث ماندگاری بنا شده است .