واکاوی تاثیر منبع الهام معماران ایرانی بر طراحی معماری معاصر (نمونه مورد پژوهش : معماران استان بوشهر)

معماری کهن ایران (پیش و پس از اسلام) همواره به عنوان یک معماری غنی و پیشرو در سطح جهانی مطرح بوده و به عنوان منبع الهام مورد استفاده معماران بسیاری قرار گرفته است . این روند تا پیش از دوره قاجار تداوم داشت و پس از روی کار آمدن قاجاریه و همزمان با گسترش روابط با اروپا و وقوع تحولات فرهنگی ، حوزه هنر و معماری ایران نیز دستخوش تحولات بنیادین شد و در مواجهه با معماری وارداتی غربی مقام انفعال برگزید و سیر افول در پیش گرفت تا حدی که تدریجا غنای معماری خویش را به بوته فراموشی سپرده و وارد کننده محض و خالی از تفکر و بی توجه به نیازها و ریشه های فرهنگ بومی ، از غرب گردید. هدف از پژوهش حاضر بررسی عواملی است که موجب تغییر منبع الهام و هموار کننده شرایط انفعال معماران ایرانی در گذر زمان و بروز پدیده معماری وارداتی بوده است . روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی کیفی و شیوه گردآوری اطلاعات نیز انجام مطالعات کتابخانه ای (اسنادی ) و تهیه پرسشنامه بوده است . یافته ها نشان می دهند که ورود به عصر رسانه و پدیده جهانی شدن منجر به تغییر منابع الهام معماران ایرانی شده و موجب گردیده که طراحان بدون در نظر داشتن مبانی نظری و مفاهیم معماری ایرانی -اسلامی ، صرفا با بسنده نمودن به منابع تصویری نسبت به طراحی و خلق اثر اقدام نمایند.