ضوابط و مقررات برای عبور مرور معلولین

مشکلات موجود در طراحی شهری و معماری ، یکی از بزرگترین موانع حضور افراد دارای معلولیت در فعالیت های اجتماعی است . افراد معلول علیرغم برخورداری از قابلیت ها و توانایی های بسیار، به دلیل همین موانع با عدم تحرک و دسترسی به تسهیلات محیط شهری روبرو هستند و جامعه نیز بی بهره از نیروهای بالقوه آنان است . سازگار ساختن محیط شهر با نیازهای افراد معلول جسمی و حرکتی در واقع بازگردانیدن این افراد به اجتماع، زندگی وفعالیت است .بدین ترتیب بناها و فضاهای شهری باید به گونه ای طراحی یا مناسب سازی شوند که گروه های خاصی از مردم به دلیل محدودیت های حرکتی از استفاده از آنها محروم نشوند و تردد، رسیدن، دستیابی و استفاده مستقل کلیه افراد از آن فضا و تجهیزات معماری درون آن امکانپذیر باشد و به جز ممانعت های ایمنی ، امنیتی یا مالکیتی ، هیچگونه مانع حرکتی برای دسترسی افراد به آن فضا و حرکت و فعالیت در درون آن وجود نداشته باشد . در این راستا سعی خواهد شد از راه حل های اختصاصی و تامین دسترسی مجزا برای افراد با محدودیت های حرکتی پرهیز شود. لازم است که در هر مرحله مسائل و موانع محیطی شناسایی شده و بر طبق آن راهکارهایی ارائه شود. محیط شهری باید به گونه ای طراحی شود که معلول استفاده کننده از صندلی چرخ دار بتواند به نقاط مختلف شهر دسترسی داشته باشد.در این پژوهش به بررسی ضوابط و مقررات موجود برای عبور مرور معلولین پرداخته خواهد شد.